De Strijd tegen Dierenleed
Prediker 3:17-20 "Wat de mensen betreft, God beproeft hen zodat zij kunnen zien dat zij gelijk zijn aan de dieren. Zeker, het lot van de mens is als dat van de dieren; hetzelfde lot wacht hen beiden: zoals de ene sterft, zo sterft ook de ander. Allen hebben dezelfde adem; mensen hebben geen voordeel boven dieren."
Dieren ervaren de wereld niet alleen beter dan wij – ze leven vaak ook meer in harmonie ermee. De Bijbel roept ons op om hen te observeren en van hen te leren, maar dat doen we zelden. We negeren hun instincten, hun emoties, zelfs hun lijden.
Als we echt naar dieren zouden luisteren – niet alleen naar hun waarschuwingen over de natuur, maar ook naar hun kreten in slachthuizen – zouden we de wereld, en onze keuzes, misschien anders zien.
Wat zou er gebeuren als we het respect dat we hebben voor hun wijsheid… ook zouden uitbreiden naar hun leven?
Meeuwen stoppen vaak met vliegen en zoeken beschutting aan de kust als er een storm aankomt, wat ons helpt voorspellen wanneer een storm zal komen.
"Ja, de ooievaar in de hemel kent haar vaste tijden; ook de tortel, de kraanvogel en de zwaluw houden de tijd van hun komst in de gaten; maar mijn volk kent het oordeel van de HEER niet." (Jeremia 8:7)
De Chinese aardbeving waarbij meer dan 12.000 mensen omkwamen, werd voorspeld door een massale migratie van kikkers. Dieren zoeken vaak veiligheid lang voordat mensen weten wat er gaat gebeuren. Toen mensen nog midden in de natuur leefden, konden ze de tekenen van de natuur gemakkelijker herkennen. Tegenwoordig, wanneer de meeste mensen gedwongen zijn te leven in betonnen dozen, zijn ze elk contact verloren dat ze ooit hadden met de natuur en haar dieren.
Job 12:7–10 "Maar vraag het de dieren, en zij zullen je onderwijzen, of de vogels in de lucht, en zij zullen het je vertellen; spreek tot de aarde, en zij zal je onderwijzen, of laat de vissen in de zee het je laten weten."
Leef een leven dat jouw ware overtuigingen weerspiegelt
We horen vaak uitdrukkingen als "humane slacht," alsof het gewelddadig doden van een dier ooit vriendelijk of rechtvaardig zou kunnen zijn. Maar denk eens na over de absurditeit: zou iemand "humane verkrachting," "humane kindermisbruik" of een "humane holocaust" accepteren? Deze ideeën worden terecht afgewezen omdat de schade die ze beschrijven fundamenteel onverenigbaar is met menselijkheid of mededogen. Waarom accepteren we dan wel het begrip "humane slacht" voor dieren?
Dit is een klassiek voorbeeld van cognitieve dissonantie – onze geest probeert twee tegengestelde overtuigingen tegelijk vast te houden. We houden van dieren en willen ze beschermen, maar we steunen systemen die onvoorstelbaar lijden veroorzaken onder het mom van noodzaak of traditie. We vertellen onszelf dat het lijden wordt geminimaliseerd, of dat het "natuurlijk" is. Maar de waarheid blijft: dieren doden voor voedsel kan nooit echt humaan zijn.
Het goede nieuws is dat we niet hoeven te leven ten koste van het lijden van voelende wezens. Er is een overvloed aan planten en gewassen die complete voeding en levensonderhoud bieden, zonder de wreedheid en het geweld die inherent zijn aan de dierlijke landbouw.
Als we echt staan voor gerechtigheid, vrede en mededogen, moeten we de mythes verwerpen die het mogelijk maken dat schade onopgemerkt of genegeerd blijft. Onze keuzes op ons bord zijn krachtige daden van vriendelijkheid of wreedheid.
In de hemel zijn geen slachthuizen, en ook in het nieuwe Koninkrijk niet. Het is vrij van pijn die wordt toegebracht aan onschuldige levens-net zoals in de Tuin van Eden geen bloedvergieten was.
Vrede begint niet alleen bij politiek of protest. Vrede begint op je bord.
Culturele grenzen, geen morele grenzen
De ene cultuur eet varkens, de andere eet honden – en elke cultuur kijkt neer op de ander om die reden.
Maar het verschil is geen kwestie van moraal, maar van geografie.
Wat we 'voedsel' of 'vriend' noemen, wordt gevormd door traditie, niet door ethiek.
Compassie zou niet moeten stoppen bij de grenzen van een cultuur.
Zie Plant Based Papi uit Oregon, Sophia, de Gentle Chef of Rainbow Nourishments
God heeft een leger nodig, geen publiek
Vanuit hun inspirerende website: The Freedom Farm Sanctuary is ontstaan uit een visie die door honderden duizenden mensen in Israël wordt gedeeld, die erop gericht is de manier waarop mensen zich verhouden tot andere wezens op aarde te veranderen. Ze dromen van een dag waarop dieren worden gezien als wezens die recht hebben op vrijheid — die in harmonie naast ons leven, zonder schade, misbruik of uitbuiting, en zonder dat hun vlees, vrijheid of ziel wordt genomen. Bekijk ook Edgar's mission!
God ziet hoe wij Zijn schepselen behandelen
God merkt op hoe mensen de dieren onder hun zorg behandelen, en Hij wil dat ze kiezen voor vriendelijkheid. Dit blijkt uit een verhaal uit Numeri 22, waarin een ezel hoorbaar met haar meester spreekt nadat hij haar slecht behandelt had. Een tovenaar genaamd Bileam en zijn ezel ontmoetten de Engel des Heren tijdens hun reis, en wat er gebeurde toonde het belang aan van het goed behandelen van Gods schepselen.
Bileam begon aan een reis om magie te bedrijven voor Balak, de koning van het oude Moab, in ruil voor een grote som geld. Hoewel God in een droom had laten weten dat hij dit niet moest doen — want het werk hield in dat hij het volk Israël spiritueel vervloekte, dat God had gezegend — liet Bileam hebzucht zijn ziel overnemen en koos hij ervoor de opdracht van de Moabieten toch aan te nemen, ondanks Gods waarschuwing. God was boos omdat Bileam werd gedreven door hebzucht in plaats van trouw.
Toen Bileam op zijn ezel reed om het werk uit te voeren, verscheen God zelf in engelachtige vorm als de Engel des Heren. Numeri 22:23 beschrijft wat er toen gebeurde: "Toen de ezel de Engel des Heren zag staan op de weg met een getrokken zwaard in zijn hand, week zij van de weg af in een veld. Bileam sloeg haar om haar weer op de weg te krijgen."
Bileam sloeg zijn ezel nog twee keer toen deze de Engel des Heren ontweek. Elke keer dat de ezel abrupt bewoog, werd Bileam boos en strafte hij het dier. De ezel kon de Engel des Heren zien, maar Bileam niet. Ironisch genoeg, hoewel Bileam een beroemde tovenaar was die bekend stond om zijn helderziende krachten, kon hij God die als engel verscheen niet zien — maar een van Gods schepselen wel. De ziel van de ezel was zuiverder dan die van Bileam.
Matteüs 5:8 Zalig zijn de reinen van hart, want zij zullen God zien.
Reinheid maakt het makkelijker om engelen waar te nemen, omdat het de spirituele waarneming opent in de aanwezigheid van heiligheid. Toen maakte God het op wonderbaarlijke wijze mogelijk dat de ezel hoorbaar met Bileam sprak om zijn aandacht te trekken. "Toen opende de HEER de mond van de ezel, en zij zei tegen Bileam: 'Wat heb ik je gedaan, dat je mij deze drie keer hebt geslagen?'" zegt vers 28.
Wat zegt het over een heilige plek, als die het heilige niet kan herkennen in de meest wanhopige van schepselen?
De afwezigheid van genade is de aanwezigheid van kwaad
In Veracruz, Mexico, ontsnapte een koe op weg naar het slachthuis. Gedreven door puur instinct en de wil om te leven, rende ze door de straten totdat ze een kerk bereikte – toepasselijk genaamd Onze Lieve Vrouw van Genade.
Maar genade was nergens te bekennen.
Ze kreeg geen toevlucht. Ze werd niet gezien als een ziel die bescherming zocht — alleen als eigendom dat was afgedwaald.
Ondanks haar wanhopige smeekbede om leven, kwam niemand tussenbeide.
Ze werd weggevoerd. En nu is ze verdwenen.
Ze betrad een plek die gebouwd is op mededogen, en toch kon niemand haar als waardig daarvoor zien.
Een vrachtwagen met koeien op weg naar het slachthuis is gekanteld. Twee dieren ontsnapten uit het omgevallen voertuig en renden weg. Eén rende naar de open deuren van een supermarkt en werd daar doodgeschoten – naar verluidt in het vleespad.
Als je een echte carnivoor bent en denkt dat het 'natuurlijk' is om dieren te eten, dan zou deze foto je honger moeten maken.
Moederkoe met kalf rende voor vrijheid, neergeschoten met 70 kogels
Frankrijk, een paar jaar geleden... en in plaats van gered te worden en te leven in een opvangcentrum, werd ze neergeschoten, samen met haar baby...
70 kogels werden zonder genade op haar afgevuurd...
Als honingbijen betaald zouden worden volgens het minimumloon voor hun werk, zou een pot honing meer dan €165,00 kosten. Honingbijen over de hele wereld sterven in alarmerend tempo door verschillende factoren, waaronder een toename van pesticiden en parasieten, afname van hun leefgebied en gebrek aan goede voeding. Eén honingbij maakt in haar hele leven maar 1/12 van een theelepel honing! Hun snelle achteruitgang is niet alleen een milieuprobleem - het is een kwestie van menselijk overleven. Wanneer de bijen stilvallen, volgen de velden.
Dieren worden niet gedood met knuffels in slachthuizen
Wie betaalt, bepaalt. Ons geld is een stem – en de dieren betalen de prijs.
Het allertrieste geluid in mijn hele herinnering werd voor altijd in mijn bewustzijn gebrand toen ik vijf jaar oud was op de melkveeboerderij van mijn oom in Wisconsin. Een koe had een prachtige stierkalf ter wereld gebracht. De moeder mocht haar kalf maar één nacht zogen.
Op de tweede dag na de geboorte haalde mijn oom het kalf bij de moeder weg en plaatste hem in het kalverhok in de stal – slechts tien meter verderop, pal in het zicht van de moeder.
De moederkoe kon haar kalf zien, ruiken en horen, maar kon het niet aanraken, troosten of zogen. Het hartverscheurende geloei dat ze onafgebroken gaf, minuut na minuut, uur na uur, gedurende vijf lange dagen – was verschrikkelijk om aan te horen. Sinds die tijd, telkens wanneer iemand beweert dat dieren geen emoties kunnen voelen, hoef ik alleen maar dat pijnlijke geluid in mijn herinnering af te spelen van die moederkoe die met haar hele koeienhart naar haar kalf huilde." – Michael Klaper
Menselijk verantwoord boeren is een mythe. Vanaf het moment dat die dieren van de vrachtwagens worden gehaald en door het slachtproces worden gedwongen, is het de meest onmenselijke behandeling die ik ooit heb gezien. – Cayce Mell
Bekentenissen van slachthuiswerkers – BBC
"We probeerden ze binnen de omheiningen van de hokken te houden, maar ze waren zo klein en mager dat ze makkelijk konden ontsnappen en wankelend rondrennen op hun pasgeboren pootjes. Ze snuffelden aan ons, als puppy's, omdat ze jong en nieuwsgierig waren. Sommige jongens en ik streelden ze, en ze zoogden aan onze vingers."
"Ik heb mijn werkdruk en frustratie afgereageerd op de dieren, op mijn vrouw... en op mezelf, met zwaar drinken." En toen werd het veel erger: "... met een dier dat je boos maakt, dood je het niet zomaar. Je... schiet de luchtpijp kapot, laat het verdrinken in zijn eigen bloed, splijt zijn neus... Ik zou zijn oog eruit snijden... en dat varken schreeuwde gewoon. Een keer sneed ik het uiteinde van de neus van een varken af. Het varken ging helemaal gek, dus nam ik een handvol pekel en wreef dat in zijn neus. Toen ging dat varken echt helemaal tekeer..."
Je hebt geen vlees nodig. Je hebt mededogen nodig.
Je hebt geen vlees nodig om spieren op te bouwen, sneller te rennen of zwaarder te tillen. Steeds meer topsporters – van hardlopers en wielrenners tot bodybuilders en Olympiërs – bewijzen dat een plantaardig dieet topprestaties kan ondersteunen.
💪 IJzer? Dat zit volop in plantaardig voedsel zoals linzen, tofu, spinazie, bonen, pompoenpitten en quinoa. Je lichaam neemt het prima op – vooral in combinatie met vitamine C (zoals citrus of paprika).
🥬 Eiwit? Elke plant bevat eiwit. Atleten floreren op bonen, linzen, noten, volle granen en soja – zonder het cholesterol of de ontstekingen die vaak gepaard gaan met dierlijke producten.
💊 B12? Ja, veganisten nemen supplementen – niet omdat planten het missen, maar omdat moderne hygiëne de bodem-bacteriën verwijdert waar B12 van nature vandaan komt. Dieren krijgen het ook via supplementen of door ongewassen aarde te eten – veganisten slaan die tussenstap gewoon over.
👉 Je hoeft geen dier te eten dat planten heeft gegeten – ga gewoon rechtstreeks naar de bron.
Zijn we zo gevoelloos dat zelfs tranen ons niet raken?
We zeggen dat we van dieren houden - maar ons gedrag zegt iets anders
Na de COVID-lockdowns hadden veel mensen moeite met het opgesloten zijn. Zodra de beperkingen werden opgeheven, renden ze naar dierentuinen—om dieren te bekijken die nog steeds in gevangenschap leven.
Ze konden zelf niet tegen opgesloten zitten, maar vonden vermaak in het kijken naar andere wezens die nooit kunnen ontsnappen.
Of neem dit voorbeeld: iemand redt liefdevol een babyvogeltje dat uit het nest is gevallen, trots dat ze een onschuldig dier hebben geholpen. Later die dag stoppen ze zonder erbij na te denken een kip in de oven voor het avondeten.
Wat gebeurt hier? Dit heet cognitieve dissonantie — een psychologische spanning die ontstaat wanneer ons gedrag niet overeenkomt met onze waarden. In plaats van ons gedrag te veranderen, verdraaien we vaak de realiteit om ons beter over onszelf te voelen. Maar diep van binnen klopt er iets niet. Dat ongemak? Dat is je geweten dat je vraagt je gedrag in lijn te brengen met je waarden.
Ouders vinden het leuk om hun kinderen mee te nemen naar kinderboerderijen - vooral rond Pasen, om de pasgeboren lammetjes te zien. Ze lachen, maken foto's, aaien de zachte wol… Maar ze vertellen hun kinderen niet de waarheid: dat veel van deze lammetjes binnenkort geslacht zullen worden. Waarom nemen ze hen niet ook mee naar het slachthuis? Waarom laten ze alleen het begin van een leven zien dat ze niet mogen laten leven?
Dit is geen liefde voor dieren leren — dit is selectieve genegenheid aanleren, verpakt in ontkenning.
We verbergen het geweld omdat we diep van binnen weten dat kinderen er door zouden schrikken. En misschien zegt dat alles wat we moeten weten.
Je eet baby's
Lamsvlees is niet zomaar een woord voor vlees - het betekent baby-schapen.
De meeste lammetjes worden geslacht tussen de 6 en 8 weken oud, lang voordat ze de kans hebben gehad om te groeien, te spelen of een band met hun moeder op te bouwen.
Hetzelfde geldt voor kalfsvlees - het vlees van babykalfjes, die vaak binnen enkele dagen na de geboorte van hun moeder worden weggehaald. Hun vlees is bleek en mals omdat ze nog baby's zijn.
Deze dieren zijn geen "producten" - het zijn pasgeborenen, vol leven en vertrouwen. Denk hier eens goed over na de volgende keer dat je "lamskoteletten" of "kalfskoteletten" op een menukaart ziet staan. Achter die woorden schuilt een leven dat nog maar net begonnen is.
Walvissen, "mededogende, geweldige boeddhistische krijgers"
De echte Jona en de walvis – 2019
Rainer Schimpf is een ervaren natuurfotograaf en natuurbeschermer die een 'voedselwoede' voor de kust van Zuid-Afrika aan het vastleggen was, toen een walvis hem opving terwijl hij een mondvol sardines nam. (bron)
Leuk weetje: mensen zoals Jona of Cousteau worden aquanauten genoemd. Een aquanaut is iemand die lange tijd onder water blijft en ademt bij de omgevingsdruk, zodat de concentratie van de inerte bestanddelen van het ademgas in het lichaamsweefsel in evenwicht komt, een toestand die saturatie wordt genoemd.
In 2012, tijdens een koudwaterduikwedstrijd in het Polar Land aquarium in Harbin, China, redde een beluga-walvis genaamd Mila een duiker die een kramp kreeg en begon te zinken. De walvis voelde aan dat de duiker in nood was en duwde haar voorzichtig met zijn neus naar de oppervlakte, waardoor een mogelijke verdrinking werd voorkomen. (bron)
Walvissen helpen andere dieren: (bron) Toen de orka's dichterbij kwamen, boog de bultrug zijn borst op en tilde de zeehond uit het water. En toen de zeehond begon weg te glijden, gaf de bultrug, volgens Pitman, "de zeehond een zacht duwtje met zijn vin, terug naar het midden van zijn borst." Enkele ogenblikken later klom de zeehond weg en zwom naar de veiligheid van een nabijgelegen ijsvlakte.
Walvissen helpen mensen: (bron) Ongelooflijke beelden laten het moment zien waarop een gigantische walvis een mens redt van een haai.
12 juni 2013 – Alleen gekleed in zijn onderbroek bad Okene terwijl het water langzaam maar gestaag een luchtbel van ongeveer 1,2 m² in de kajuit binnendrong. Harrison Okene bleef in die luchtbel binnen het omgekeerde schip op dieptes waarvan experts zeggen dat ze zelfs voor ervaren duikers dodelijk zouden zijn. (bron)
De Nigeriaanse man die drie dagen op de bodem van de Atlantische Oceaan overleefde, schrijft zijn redding toe aan God... de avond ervoor had Okene's vrouw hem enkele Psalmen gestuurd, omdat het stel christelijk is. Hij herhaalde die Psalmen terwijl hij geduldig 30 meter onder het oppervlak wachtte. "De Heer sust mijn leven." Terwijl Okene wachtte, daalden de temperaturen tot het vriespunt en begon het zuurstofniveau te dalen. Maar hij vertrouwde op God. (bron)
Stop met dierproeven – koop alleen vegan!
Wie betaalt, bepaalt. Degenen die betalen, hebben de macht.
Elke keer dat we dierlijke producten kopen of spullen die op dieren getest zijn, financieren en legitimeren we dat lijden.
Ons geld is een stem — en dieren betalen de prijs.
Niet minder dan 87,5% van het biomedisch onderzoek is inefficiënt en verspilling, zegt professor Michael Bracken. Dr. Frances Cheng (bron) Meer dan 95 procent van de medicijnen die met succes op dieren zijn getest, faalt uiteindelijk bij mensen. Ik heb dieren ontleed en geëxperimenteerd en was jarenlang voorstander van hun gebruik, totdat ik tijdens mijn eigen promotieonderzoek ontdekte dat dierlijke "modellen" de menselijke fysiologie niet weerspiegelen. Critici van dierproeven worden afgeschilderd als onwetenschappelijk, extreem of als pestkoppen wanneer ze zelfs de meest afschuwelijke experimenten bekritiseren. Maar de meest verachtelijke daad van experimentatoren is doen alsof zij slachtoffers zijn wanneer hun werk wordt bekritiseerd. Zie het volledige interview op: lockwoodfilm.com/test-subjects
Op deze beaglefokkerij worden elk jaar ongeveer 2000 #beagles gefokt.
Het verhaal van Britches
Britches, een babymakaak geboren in 1985 aan de Universiteit van Californië, Riverside, werd bij de geboorte van zijn moeder gescheurd. Zijn oogleden werden dichtgenaaid en een sonarapparaat werd aan zijn hoofd vastgemaakt als onderdeel van een wreed zintuiglijke-deprivatie-experiment dat drie jaar zou duren.
Op slechts 5 weken oud werd Britches gered door de Animal Liberation Front (ALF) tijdens een inval waarbij meer dan 460 dieren werden bevrijd, waaronder katten, konijnen, ratten en duiven. De hartverscheurende beelden van Britches, huilend en alleen, werden gedeeld met PETA, die ze openbaar maakte — wat wereldwijd verontwaardiging veroorzaakte.
De publieke druk werkte: de universiteit stopte definitief met de oog-naai-experimenten, en 8 van de 17 onderzoeken die tijdens de inval werden verstoord, werden nooit hervat.
Hoewel het NIH beweerde dat het laboratorium aan "passende" normen voldeed, zag de wereld de waarheid: geen enkel experiment rechtvaardigt dat soort lijden. Het verhaal van Britches is een krachtige herinnering: wetenschap mag nooit ten koste gaan van mededogen.
"Vraag de experimentatoren waarom ze experimenteren op dieren, en het antwoord is: 'Omdat de dieren op ons lijken.' Vraag de experimentatoren waarom het moreel verantwoord is om op dieren te experimenteren, en het antwoord is: 'Omdat de dieren niet op ons lijken.'" - Charles Magel
Mannelijke kuikens worden levend in blenders gegooid of als afval weggegooid
In ons systeem heeft een kip meer ruimte in de oven dan ze ooit genoot toen ze leefde.
Mattheüs 23:37 - "Hoe vaak heb ik uw kinderen willen bijeenbrengen, zoals een hen haar kuikens bijeenbrengt onder haar vleugels, maar u wilde niet."
Dit tedere beeld van een moederkip die haar kuikens verzamelt, illustreert zorg en bescherming op een prachtige manier — zo mooi dat Jezus Zelf het gebruikte om Zijn liefde voor mensen te beschrijven.
Het is een van de zeldzame momenten waarop Hij zichzelf vergelijkt met een dier, waarmee Hij de diepe compassie en zachtheid belicht die de kip belichaamt.
En toch, kijk eens hoe we deze wezens tegenwoordig behandelen.
Degenen die betalen, hebben de macht. Ons geld is een stem — en dieren betalen de prijs.
Varkens zijn zeer intelligente dieren — zelfs slimmer dan honden, volgens meerdere onderzoeken.
Ze kunnen hun naam leren, puzzels oplossen en tonen emotionele complexiteit. Van nature zijn varkens schone, sociale en nieuwsgierige wezens. Maar in de vleesindustrie wordt hen elke uiting van wie ze zijn ontzegd.
Ze leven in kale kooien, zonder stimulatie, zonlicht, of zelfs iets eenvoudigs als een speeltje.
Wat we op deze foto's zien is niet de aard van varkens — het is het resultaat van een systeem dat voelende wezens reduceert tot producten.
God weigerde letterlijk om een slechte stad te vernietigen vanwege haar dieren, en zo behandel JIJ Zijn kinderen?
God spreekt in Jona 4:11: "En zou Ik dan geen ontferming hebben over de grote stad Ninevé, waarin meer dan honderd twintigduizend mensen zijn die hun rechterhand niet kennen van hun linker — EN OOK VEEL DIEREN?"
Degenen die betalen, hebben de macht. Ons geld is een stem — en dieren betalen de prijs.
Het wrede lot van renpaarden
Hoewel paardenrennen wordt gepromoot als sport en traditie, worden achter de schermen jaarlijks duizenden gezonde paarden afgedankt zodra ze niet langer winstgevend zijn. Onderzoeken hebben aan het licht gebracht dat renpaarden op industriële schaal worden geslacht, waarbij één Australisch slachthuis meer dan 4.000 paarden doodt – ondanks beweringen van lage aantallen.
Veel paarden die ooit renden voor menselijk vermaak of winst, worden later verwaarloosd, mishandeld of gedood – hun lichamen worden verwerkt tot diervoeder of leer voor banken.
Alleen al in het Verenigd Koninkrijk worden jaarlijks zo'n 1.000 ex-renpaarden geslacht. Tot nu toe zijn meer dan 80 paarden omgekomen tijdens Grand National-wedstrijden. Deze dieren rennen niet uit eigen wil, maar uit angst en dwang. En wanneer ze niet meer opleveren, worden ze afgedankt.
👉 Als je om dieren geeft, wed dan niet op wreedheid. Boycot paardenrennen en alle producten gemaakt van paardenleer.
Het verborgen leed van gefokte konijnen
Konijnen zijn wereldwijd het derde meest gefokte dier voor vlees, maar in veel landen genieten ze bijna geen wettelijke bescherming. In de industriële konijnenhouderij worden deze gevoelige dieren meestal gehouden in piepkleine kooien met minder ruimte dan een A4'tje per konijn — nauwelijks genoeg om zich om te draaien of rechtop te staan.
Volgens rapporten van Compassion in World Farming en Eurogroup for Animals worden er alleen al in de EU meer dan 330 miljoen konijnen per jaar gefokt — de meeste in batterijkooien zonder verrijking, met een vaste vloer en zonder toegang tot buiten.
Ze kunnen niet springen, graven of natuurlijk gedrag vertonen. Velen lijden aan pijnlijke verwondingen, extreme stress, en worden geslacht als ze slechts 8–12 weken oud zijn.
👉 Konijnen zijn sociale, intelligente wezens die angst en pijn voelen. Steun geen industrieën die hen behandelen als wegwerpartikelen.
Koop geen bont of 'nepbont'
Veel artikelen die als "nepbont" worden aangeduid, zijn in werkelijkheid gemaakt van echt dierenbont – vaak van konijnen, wasbeerhonden of katten – vooral in de fast fashion. Verkeerde etikettering komt schokkend vaak voor, en echt bont is soms goedkoper te produceren dan kwalitatieve synthetische alternatieven. Onderzoeken in het Verenigd Koninkrijk, de EU en de VS (zoals door Humane Society International) hebben herhaaldelijk echt bont aangetroffen dat onterecht als "nep" is gelabeld. Merken weten dat consumenten dierenleedvrije mode willen – maar dat betekent niet dat ze eerlijk zijn. Ze profiteren van de verwarring.
👉 Wil je de bontindustrie niet steunen, vermijd dan álle bont – zelfs zogenaamd "nepbont". Neem geen risico. Draag geen dierenleed.
De wreedheid achter ganzendons
Die zachte, luxueuze dons die je jas, beddengoed of kussen vult, komt vaak tegen een afschuwelijke prijs. In de donsindustrie worden ganzen wreed levend geplukt — een proces waarbij handvol veren uit hun huid worden getrokken terwijl ze nog bij bewustzijn zijn. Dit veroorzaakt enorme pijn, open wonden en immense angst. Veel ganzen worden meerdere keren geplukt voordat ze worden geslacht. Onderzoeken door PETA en Four Paws hebben aangetoond dat zelfs in productieketens die als "ethisch verantwoord" of "gecertificeerd" worden bestempeld, levend plukken en krachtvoer nog steeds plaatsvinden.
Ganzen zijn zachte, intelligente dieren die diepe sociale banden vormen en pijn voelen, net zoals huisdieren dat doen. Kies voor diervriendelijke alternatieven. Dons is geen bijproduct — het is het resultaat van lijden.
Angorawol komt van konijnen - maar niet zonder pijn. Deze zachte dieren worden vaak gewelddadig vastgehouden en levend geplukt, schreeuwend van de pijn terwijl hun vacht van hun huid wordt getrokken. Dit gebeurt elke paar maanden, waardoor ze bebloed, gestrest en doodsbang achterblijven.
UGG-laarzen voelen misschien zacht aan de buitenkant — maar van binnen schuilt er een verhaal van lijden. Ze zijn gemaakt van echt schapenvacht, wat betekent dat er voor elk paar een schaap moest sterven. Deze dieren worden vaak ruw behandeld, ondergaan brute scheerbeurten en worden geslacht voor de wol- en vleesindustrie. UGG's gebruiken niet alleen de wol — ze gebruiken de hele huid, met de vacht er nog aan vast.
De realiteit van foie gras
Foie gras – wat "vette lever" betekent in het Frans – wordt geproduceerd door eenden of ganzen meerdere keren per dag met geweld door een metalen buis via hun keel te voeren. Dit wrede proces, gavage genoemd, zorgt ervoor dat hun lever tot wel 10 keer de normale grootte opzwelt, wat leidt tot pijn, orgaanfalen en een langzame, pijnlijke dood.
Talrijke undercoveronderzoeken hebben vogels onthuld die hijgend van stress zijn, te ziek om te staan, sommigen met bloed uit de snavel of bedekt met braaksel. Veel dieren sterven voor de slacht aan gescheurde organen. Foie gras is door dierenartsen veroordeeld en in meerdere landen verboden, maar de industrie blijft doorgaan waar winst belangrijker is dan mededogen.
Jacht: wreedheid vermomd als sport
In een wereld waar wilde dieren al hun natuurlijke leefgebieden verliezen door ontbossing, stedelijke uitbreiding en klimaatverandering, zorgt de jacht voor nóg een brute klap.
Doden voor de sport is geen natuurbehoud – het is overheersing. Deze dieren overbevolken niet; ze vechten om te overleven. Jacht brengt geen balans, maar kogels voor wezens die gewoon willen leven. Wanneer je een dier zijn thuis afneemt en daarna zijn leven, is dat geen traditie - het is verraad. Ware kracht is het beschermen van de kwetsbaren, niet ze najagen met een wapen.
Transportschepen met vee: 60 Jaar van Verborgen Wreedheid
Al meer dan zes decennia wordt de gruwelijke behandeling van dieren op schepen voor levend transport in de schaduw gehouden. Elk jaar worden miljoenen dieren — voornamelijk schapen en runderen — op elkaar gepropt op schepen en over oceanen vervoerd, vaak wekenlang, terwijl ze onvoorstelbaar lijden.
In de verzengende hitte storten veel dieren in door uitdroging en uitputting. Sommigen worden letterlijk levend gekookt en sterven langzaam in temperaturen die boven de 40–50°C uitkomen, in hun eigen uitwerpselen.
Ze krijgen geen voedsel of schoon water, en sommigen zijn te ziek of gewond om te kunnen staan, en worden doodgetrapt door andere dieren. Ziekte, onbehandelde wonden en paniek zijn alledaags — en wanneer ze eindelijk aankomen op hun bestemming, wacht hen vaak een brute slachting, zonder enige van de bescherming die ze in hun thuisland zouden krijgen.
Onderzoeken (zoals die van Animals Australia en onafhankelijke klokkenluiders) hebben dit lijden keer op keer blootgelegd — en toch gaat de handel door, onder een sluier van geheimhouding en winstbejag.
Er bestaat geen "diervriendelijk" transport. Alleen stilte, lijden en de zee.
Vissen zijn geen groenten. Het zijn dieren — met hersenen, zenuwstelsels en het vermogen om pijn te voelen. Neurowetenschappelijk onderzoek bevestigt dat vissen niet alleen pijn ervaren, maar ook angst, stress, en zelfs herinneringen hebben.
Wanneer ze uit het water worden gehaald, stikken ze langzaam. Vaak duurt het tot 20 minuten voordat ze sterven — een dood vol paniek en pijn. Hun kieuwen klappen in, hun organen vallen uit, terwijl ze wanhopig naar zuurstof happen — een verschrikkelijk en angstaanjagend einde.
Sommige mensen beweren dat "planten ook pijn voelen", maar dat is onjuist. Planten hebben geen hersenen, geen centraal zenuwstelsel en geen bewustzijn — ze kunnen geen pijn lijden.
Vissen voelen pijn — en vissen zijn geen planten
👉 Lijden vereist bewustzijn. En vissen lijden wel degelijk.
👉 Documentaires die je móét zien