Radicale statistieken
Eerder dit jaar kreeg ik de gelegenheid om een kijkje te nemen bij een locatie van de Dienst Justitiële Inrichtingen. Wat me opviel, was dat de meerderheid van de mensen achter slot en grendel geen witte achtergrond had. Kort daarna woonde ik een informatieavond bij voor reservisten. Daar was het beeld omgekeerd: de zaal was overwegend wit. Twee werelden, twee werkelijkheden — en één ongemakkelijke vraag: wat zegt dit?
We kunnen pas iets veranderen als we durven kijken. Niet wegkijken, niet verdoezelen, maar benoemen. Statistieken zijn geen beschuldigingen, ze zijn een beginpunt. Ze laten zien waar iets speelt — en dus waar iets moet gebeuren.
Neem Zweden. In 2024 werden daar 10.167 verkrachtingen gemeld. Dat is een stijging van 7 procent ten opzichte van het jaar ervoor. Tien duizend. Dat cijfer is niet alleen schokkend, het is een alarmsignaal. Volgens een peer-reviewed studie uit 2025, waarin 4.032 veroordeelde verkrachters werden geanalyseerd, blijkt dat mensen met een migratieachtergrond significant oververtegenwoordigd zijn onder de daders, vergeleken met hun aandeel in de bevolking. De Zweedse autoriteit Brå deelt niet altijd herkomstgegevens, maar eerdere rapporten bevestigen dit patroon.
In Engeland en Wales ligt het absolute aantal nog hoger: 71.227 geregistreerde verkrachtingen in 2024, wat neerkomt op 114 per 100.000 inwoners. Ook daar zijn er demografische verschillen in daderprofielen, al blijft het debat vaak hangen in politieke gevoeligheid.
Maar gevoeligheid mag nooit een reden zijn om feiten te negeren. Als we niet durven benoemen waar problemen zich concentreren, kunnen we ze niet oplossen. Cultuurverschillen, sociale spanningen, integratieproblemen — ze verdwijnen niet door ze te ontkennen. Ze vragen om beleid, om preventie, om open debat.
Statistieken zijn geen oordeel. Ze zijn een spiegel. En soms is wat we daarin zien confronterend. Maar het weigeren om te kijken maakt de werkelijkheid niet minder waar — alleen minder zichtbaar. Wie feiten taboe verklaart, saboteert oplossingen.