Soete cieraden aen den man gebracht

Heden op een kraempjen te Barendrecht gestaen. De kraem gedeelt met eenen makker, die sijne eigene waren had uytgestalt. Hy bracht mede verruckelijck vegan geback.
De prijsjes der soeten cieradekens hadt ik opzettelijck nederich gehouden, opdat de kindekens gelegenheid zouden hebben om te koopen, ende om de ouders te attenderen op de werkplaatssen die ik aanbiede.
Dit bleek een waer succes-formule te sijn, want de dag verliep seer voorspoedig ende vreughdich.

Alsdan placht ik oock een wijle rond te dwalen, zoekende naar boeken. En waarlijck, ik vond er twee, geschreven door den Eerweerdigen Justus van Maurik, een voorlooper binnen de Nederlantsche Letteren, in den realistischen trant.
De Oud-Hollantsche grammatica vermaeckt mij zeer; eertijds las ik wel de Bybel in Oud-Nederlandts, gezeten op het gemak.
Mijn stem klonk dan soo statigh, dat men meentte dat hare Majesteit Beatrix selve daer sprak.