Een multiculturele samenleving is eenheid in een gedeelde identiteit. 
Niet afscheiding, discriminatie en polarisatie.
In multiculturele en liberale landen, waar democratisch is gekozen voor een diverse samenstelling - zoals Zweden, Denemarken, Nederland, België, de VS, Duitsland en het VK - zou juist alles in het werk gesteld moeten worden om polarisatie te voorkomen. Als diversiteit en inclusie tot de kern van de nationale identiteit behoren, moet men waken voor het ontstaan van gescheiden werelden. In de huidige praktijk dreigt echter een omgekeerde ongelijkheid, waarbij oorspronkelijke bewoners zich steeds vaker achtergesteld voelen.

Polarisatie ontstaat wanneer herdenking of aandacht voor leed eenzijdig is.
Als bijvoorbeeld alleen de slavernij van Afrikanen wordt benadrukt, terwijl het leed van andere groepen volledig wordt genegeerd, voelen sommige mensen zich buitengesloten of miskend. Dat kan leiden tot wrok en "wij tegen zij"-denken.

In werkelijkheid is slavernij een wereldwijd historisch verschijnsel: bijna alle volkeren zijn ooit slaaf geweest of hebben zelf slaven gehouden - van Europeanen tot Afrikanen, Aziaten en Arabieren. Een eerlijke en evenwichtige benadering helpt verdeeldheid te voorkomen.

Zie video

Zie video

Zie video

Zie video

Zie video

Zie video

Zie video

Zie video

Zie video

2025 - Een video waarin de moord op de 23-jarige Oekraïense vluchteling Iryna Zarutska in het openbaar vervoer in Charlotte, North Carolina, te zien is, heeft wereldwijd schokgolven veroorzaakt. De jonge vrouw had zelfs een black lives matter poster in haar kamer hangen.

Het heeft ook het debat over de groeiende ideologische kloof in de berichtgeving weer aangewakkerd. De video toont Zarutska die alleen zit en op haar telefoon scrollt, terwijl achter haar Decarlos Williams, een 35-jarige zwarte man met een lange geschiedenis van arrestaties en een diagnose van schizofrenie, opstaat en een mes naar haar nietsvermoedende nek zwaait. Waarom zwijgt de media?

"En laten we duidelijk zijn: als dit omgekeerd was geweest — als een blanke man een minderheidsvluchteling had neergestoken — dan zouden de media non-stop verslag hebben gedaan. In plaats daarvan zijn er geen hashtags, geen wakes op de kabelnieuws, geen politici die met hun vuist op het spreekgestoelte slaan. Alleen stilte." - Ken Blackwell

"Op dinsdag bekritiseerde een CNN-panel met Van Jones degenen die de aanval op Iryna Zarutska als een raciaal gemotiveerde aanval bestempelden. Van Jones zei dat er geen bewijs is dat erop wijst dat Zarutska specifiek werd uitgekozen omdat ze wit was.
Dit weerhield Van Jones en de mainstream media er echter niet van om het incident rond George Floyd zonder enig bewijs als raciaal gemotiveerd te bestempelen — een incident waarbij ook een zwarte en een Aziatische agent betrokken waren.
De aanvaller werd omringd door vijf andere zwarte mensen, terwijl Iryna Zarutska voor hem zat als de enige witte persoon. Toch viel de psychopaat alleen haar aan!
Bovendien zijn er enkele meldingen van audiobeelden waaruit blijkt dat de levenslange crimineel opschepte dat hij tijdens het incident "dat witte meisje had gepakt." - the Hodgetwins

Een man van God hielp haar, zie hier

Jesse Watters onthult hoe DEI-beleid de rechtbank beheert die de moordenaar van Iryna Zarutska vrijliet

Jesse Watters onthulde dat de rechtbank die verantwoordelijk is voor het vrijlaten van de moordenaar van Iryna Zarutska sterk wordt beïnvloed door DEI-beleid (Diversity, Equity, and Inclusion – diversiteit, gelijkheid en inclusie). De samenstelling is opvallend: een magistraat die aan Kamala Harris heeft gedoneerd en geen juridische graad heeft, een griffier die zichzelf openlijk een "DEI-consultant" en een "organisator voor raciale gelijkheid" noemt, en een rechter die werd geëerd als "DEI Champion of the Year." Rechter Stokes heeft wel ervaring met het verkopen van kippenvleugels met haar lesbische vrouw. Ze heeft geen rechtenstudie afgerond en verkeert in een compleet belangenconflict... ze laat psychisch zieke mensen opnemen in een psychiatrische instelling waarvan ze mede-eigenaar is.

"Toen Brown dit jaar in januari opnieuw werd gearresteerd, liet een Democratische rechter — een bekende aanhanger van Kamala Harris — deze gevaarlijke crimineel vrij zonder borgtocht," zei Watters.

Hij legde verder uit dat mevrouw Stokes, de betrokken griffier, niet gekozen was maar werd genomineerd door de griffier van Mecklenburg County, Alyssa Chin Gary, die zichzelf op LinkedIn omschrijft als zowel griffier als DEI-consultant, met een levensmissie die raciale reparaties en gelijkheidswerk omvat.

Mevrouw Stokes werd genomineerd door rechter Carla Archie, die in 2019 werd benoemd tot DEI Champion of the Year. Watters stelde de scherpe vraag: "Begint dit nu een beetje duidelijk te worden? Is een vrouw gestorven door DEI-beleid? Dit is een DEI-rechtbank — zij hebben bloed aan hun handen. Als de mensen in toga aan de kant van de criminelen staan, is dat een recept voor rampen." 
Hij vervolgde: "DEI stierf toen Kamala verloor. Het vrijlaten van misdadigers met tientallen eerdere arrestaties onder het mom van sociale rechtvaardigheid is niet alleen roekeloos — het is een misdaad tegen het land." (bron)

Dr. Priyamvada Gopal, nu fulltime hoogleraar koloniale en postkoloniale literatuur en theorie aan de Universiteit van Cambridge, tweette maandag: "Ik zeg het nog een keer. White Lives Don't Matter. As white lives." Gopal heeft ook een oproep gedaan om "witheid af te schaffen". 

Nadat de petitie was gelanceerd, tweette Gopal dat ze bij haar oorspronkelijke tweets bleef, ondanks dat Twitter er één had verwijderd. Ze zei ook op Twitter dat ze het doelwit was geweest van intimidatie en dat "de haatmails en bedreigingen non-stop binnenstroomden". 

De Universiteit van Cambridge zei in een tweet van 24 juni dat ze de rechten van professoren verdedigt om rechtmatige meningen te uiten. "De universiteit verdedigt het recht van haar academici om hun rechtmatige meningen te uiten, die anderen mogelijk controversieel vinden", aldus de tweet. De tweet van de Universiteit van Cambridge noemde Gopal niet rechtstreeks. bron

Zwarte racist Lucas 

De zwarte YouTuber Lucas Beyn heeft een video uitgebracht waarin hij zegt dat hij met 99,99% van de zwarte mensen heeft gesproken en beweert dat ze "diep ongeïnteresseerd" zijn over wat er met Iryna in de trein is gebeurd. (bron)

Het is diep verontrustend om te zien hoeveel haat en ongevoeligheid bij sommige mensen aanwezig is. Tegelijkertijd laat deze pagina gelukkig zien dat niet iedereen racistisch is, en dat er mensen zijn die wél medeleven tonen en opkomen voor gerechtigheid, zoals de Hodgetwins.

Het herinnert ons eraan dat er, ondanks de duisternis, altijd momenten van menselijkheid en empathie bestaan.

Mensenrechtencommissaris onder vuur na anti-blanke uitspraken

De controversiële Australische commissaris voor rassendiscriminatie heeft bevestigd dat hij gelooft dat blanke mensen geen racisme kunnen ervaren.
Giridharan Sivaraman, een extreemlinkse Indiase immigrant die in maart 2024 werd benoemd tot lid van de Australische Mensenrechtencommissie en een door belastingbetalers gefinancierd salaris van $408.020 ontvangt, verscheen dinsdag in de Senaat.

Racisme is racisme – punt. Of het nu gericht is tegen mensen met een zwarte, witte, bruine of welke huidskleur dan ook: het blijft een ontkenning van menselijke waardigheid. Niemand verdient het om op basis van afkomst collectief te worden vernederd, uitgesloten of gehaat.

Toch zien we dat het verzet tegen racisme niet altijd vrij blijft van nieuwe vormen van uitsluiting. Wanneer uitspraken als "I don't like white men. I want them to be a lost species in a hundred years" (Yasmin Alibhai-Brown) of "we need to abolish the white race" (Noel Ignatiev) nauwelijks worden bekritiseerd, terwijl elke racistische opmerking richting mensen van kleur – terecht – op felle weerstand stuit, ontstaat een gevaarlijk dubbele moraal.

Zo stelde actrice Jane Fonda dat "witte mensen verantwoordelijk zijn voor de klimaatcrisis" – een uitspraak die de complexe, wereldwijde geschiedenis van uitbuiting en ecologische schade onterecht reduceert tot één ras, terwijl vrijwel elke beschaving zich in de geschiedenis schuldig maakte aan onderdrukking en slavernij.

Ook Tim Wise, een antiracistische spreker, stelde dat witte mensen principieel geen slachtoffers kunnen zijn van racisme. Maar racisme zonder macht is geen onschuldige variant – het blijft racisme.

Zulke tendensen hebben maatschappelijke gevolgen. In Rotherham, Engeland, werden tussen 1997 en 2013 circa 1.400 kinderen slachtoffer van systematisch seksueel misbruik door zogenaamde 'grooming gangs', overwegend bestaande uit mannen van Pakistaanse afkomst. Politie en jeugdzorg negeerden meldingen, deels uit angst om als racistisch of islamofoob te worden bestempeld. In sommige gevallen werden slachtoffers zelfs beschouwd als "kiezend voor prostitutie". Officiële rapporten bevestigen dat institutionele angst voor stigma leidde tot het veronachtzamen van fundamentele mensenrechten.

Wie onrecht wil bestrijden, moet dat consequent doen. Wanneer het bestrijden van het ene onrecht leidt tot het negeren of zelfs veroorzaken van ander onrecht, verliezen we onze geloofwaardigheid – en uiteindelijk ons kompas.

Geen werk voor Joris, wel voor Sadiqa. Joris van Os, een witte Nederlandse man, kon zijn literaire werk niet gepubliceerd krijgen ondanks de kwaliteit. Daarom creëerde hij een pseudoniem en identiteit als jonge Marokkaans-Nederlandse vrouw, Sadiqa Almakhadie. Onder die naam kreeg hij plotseling veel lof, publicaties en een literaire prijs. Toen hij zich bekendmaakte, ontstond er eerst begrip bij de uitgever, maar later leidde het tot controverse. Een stagiaire noemde zijn werk culturele toe-eigening, en de uitgeverij besloot uiteindelijk het boek niet uit te geven vanwege het 'misleiden' van de uitgevers.

Van Os wilde hiermee aantonen hoe identiteit en marketing in de literaire wereld soms belangrijker zijn dan het werk zelf, en dat uitgevers vaak vooral witte mannen willen 'vermarkten'. 

Hij pleit voor meer openheid en duidelijkheid over hoe uitgevers met identiteit omgaan. Lees hier het volledige artikel

Censuur en aanpassing van klassieke literatuur

In maart 2021 ontstond in Nederland en België ophef over een nieuwe vertaling van Dantes De Goddelijke Komedie, waarin de naam van de islamitische profeet Mohammed uit de passage over de hel (Inferno) werd weggelaten. De vertaalster verklaarde dat dit gebeurde om "niet onnodig te kwetsen" en om het boek toegankelijker te maken voor een breed publiek. De pausen en homoseksuelen werden echter wel in de hel afgebeeld. 

Christelijke identiteit ineens aanstootgevend

Lidl verwijderde in 2017 kruisbeelden van kerken op verpakkingen in Italië en België. Na protesten, waaronder een klacht van de burgemeester van Dolceacqua, werden de afbeelding vervangen door een versie waarin de kruizen weer zichtbaar waren. 

Geen ruimte voor het eigen erfgoed 

Woke-rel ontstaat nadat de Universiteit van Nottingham een trigger warning plaatst bij Geoffrey Chaucer's The Canterbury Tales – omdat het 'uitingen van het christelijk geloof' bevat. 

Bob Vylan is een Brits muziekduo dat punk en grime combineert, en bekendstaat om hun agressieve, politiek geladen optredens. Tijdens hun optreden op Glastonbury in 2025 veroorzaakten ze opschudding met de uitspraak: "Ik hoorde dat je je land terug wilt?" Hoewel dit bedoeld was als provocatie tegen nationalistische retoriek, werd het door velen opgevat als een denigrerende reactie op legitieme zorgen onder de Britse bevolking.

Het Verenigd Koninkrijk kampt al langere tijd met een toename van gewelddadige criminaliteit - waaronder steekpartijen, seksuele geweldsmisdrijven en jeugdgeweld - wat ertoe leidt dat veel burgers zich onveilig en niet gehoord voelen. Tegen die achtergrond is de roep om het land "terug te krijgen" vaak eerder een uiting van verlangen naar orde en veiligheid dan van haat.

In plaats van verdeeldheid te overbruggen, dreigt de retoriek van Bob Vylan deze juist te verdiepen. Door zulke zorgen te bespotten of te simplificeren, draagt het duo bij aan de toenemende polarisatie en culturele spanningen binnen de Britse samenleving.

Men spreekt zonder aarzeling over 'witte scholen' en vraagt zich af waarom ze zo wit blijven. Maar dat label is op zichzelf al discriminerend. Schrijf je daarentegen dat in het gevangeniswezen vooral mensen van kleur zitten, dan wordt het meteen als racistisch bestempeld. Waarom is het ene zogenaamd een neutrale constatering, en het andere racisme.  

Geweld tegen blanke boeren: wat is er aan de hand?

Sommige blanke boeren in Zuid-Afrika zijn op brute wijze vermoord. Er zijn schrijnende gevallen waarbij hele families zijn aangevallen - soms met foltering of haatdragende taal erbij. Zulke incidenten zijn écht en vreselijk.

Zuid-Afrika heeft een extreem hoog moordcijfer in het algemeen: meer dan 20.000 moorden per jaar, dat is ongeveer 60 per dag.

De meeste slachtoffers zijn zwarte Zuid-Afrikanen, vaak in arme townships. Boerderijmoorden maken een klein percentage uit van alle moorden, maar vallen op door hun vaak gewelddadige karakter en het isolement van boerderijen. Zuid-Afrika kampt met erfenissen van apartheid: armoede, ongelijkheid, trauma, en een zeer gewelddadige samenleving.

Veel Zuid-Afrikanen – zwart, wit, en alles daartussenin – werken hard samen aan herstel en gerechtigheid.

"Makeba" is een lied van Jain, uitgebracht in 2015. Het is een eerbetoon aan Miriam Makeba, een beroemde Zuid-Afrikaanse zangeres en activiste die bekendstond als "Mama Africa" en oa streed tegen de apartheid in Zuid-Afrika. De apartheid (1948–1994) was een systeem van wettelijke rassenscheiding opgelegd door de blanke minderheidsregering in Zuid-Afrika.

29-5-2025 Anneline Kriel-Bacon reflecteert op de aanhoudende brute moorden op boeren in Zuid-Afrika, zes jaar nadat het geweld begon, en stelt de afwezigheid van actie van president Ramaphosa en andere leiders ter discussie. 

Ze beschrijft een indrukwekkend bezoek aan het White Cross Monument bij Polokwane, waar duizenden witte kruisen de boeren en hun families herdenken die op brute wijze werden vermoord. De ceremonie was diep emotioneel, waarbij families kruisen plantten voor hun verloren dierbaren en openlijk rouwden. Kriel-Bacon roept op om boeremoorden als ernstige misdrijven te behandelen en dringt er bij de overheid op aan politici te stoppen die geweld tegen boeren en landbouwarbeiders aanwakkeren. Lees haar artikel en zie de foto's hier.

Veel mensen over de hele wereld denken ten onrechte dat Afrika één enkel land is, maar in werkelijkheid is Afrika een uitgestrekt continent dat bestaat uit 54 diverse landen, waaronder Algerije, Angola, Benin, Botswana, Burkina Faso, Burundi, Centraal-Afrikaanse Republiek, Comoren, Republiek Congo (Congo-Brazzaville), Democratische Republiek Congo (Congo-Kinshasa), Djibouti, Egypte, Equatoriaal-Guinea, Eritrea, Eswatini (voorheen Swaziland), Ethiopië, Gabon, Gambia, Ghana, Guinee, Guinee-Bissau, Ivoorkust (Côte d'Ivoire), Kameroen, Kaapverdië, Kenia, Lesotho, Liberia, Libië, Madagaskar, Malawi, Mali, Marokko, Mauritanië, Mauritius, Mozambique, Namibië, Niger, Nigeria, Oeganda, Rwanda, São Tomé en Príncipe, Senegal, Seychellen, Sierra Leone, Somalië, Zuid-Afrika, Zuid-Soedan, Soedan, Tanzania, Togo, Tunesië, Tsjaad, Zambia en Zimbabwe.

Vragen aan ChatGPT

Er bestaat een veelvoorkomend misverstand dat iedereen in Afrika arm is. Dit is simpelweg niet waar. Veel Afrikanen leven welvarende en comfortabele levens, bezitten vaak hun eigen huis zonder hypotheek of belastingen – een levensstijl die op sommige vlakken beter kan zijn dan wat velen in Amerika ervaren.

Een andere foute overtuiging is dat alle Afrikanen ongeletterd of onbeschaafd zijn. Hoewel er zeker uitdagingen zijn in sommige gebieden, herbergt Afrika talloze goed opgeleide, vaardige en innovatieve mensen, die zowel in steden als op het platteland floreren. Het is belangrijk om voorbij stereotypen te kijken en de rijkdom, complexiteit en diversiteit van Afrika en haar inwoners te erkennen.

"Er zal een dag komen waarop we veel meer radicalen, extremisten en terroristen uit Europa zullen zien komen, vanwege een gebrek aan besluitvaardigheid, het proberen politiek correct te zijn, of het veronderstellen dat zij het Midden-Oosten kennen, en de islam kennen, en de anderen beter kennen dan wij. En het spijt me, maar dat is pure onwetendheid."  -  uit de toespraak van Sheikh Abdullah bin Zayed Al Nahyan (minister van Buitenlandse Zaken van de VAE) tijdens het Tweeps Forum in 201.

Het Tweeps Forum is een internationaal, interactief evenement, gelanceerd in 2013 en gehouden in Riyadh. Het wordt georganiseerd door de MiSK Foundation van Mohammed bin Salman. Het is een platform waarin jongeren en leiders wereldwijd samenkomen om te bespreken hoe sociale media effectief kunnen bijdragen aan samenleving, vrede en veiligheid. Thema's zijn o.a. tegen extremisme, terrorismebestrijding en de rol van sociale media bij het delen van betekenisvolle ideeën.

Voor de pure onwetendheid en de bewuste beslissing de problemen te negeren betalen de burgers de hoogste prijs. 

De aanslagen en verkrachtingen zijn niet meer te tellen. Op 7 juli 2005 pleegden vier zelfmoordterroristen aanslagen op het Londense openbaar vervoer. Daarbij kwamen 52 mensen om het leven en raakten meer dan 700 gewond. 
Dan hebben we de Manchester Arena bombing (2017) , de Bataclan en Parijs aanslagen (2015), de Brussel Zaventem en metro aanslagen (2016), de Berlijn kerstmarkt aanslag (2016), de Nice truck attack (2016), de London Bridge en Borough Market aanslag (2017), de Stockholm truck attack (2017), de Wenen aanslag (2020), de aanslag op het station in Utrecht (2019) enz. 
Laten we ook de Franse geschiedenisleraar Samuel Paty niet vergeten, die in oktober 2020 werd onthoofd. De moord op Theo van Gogh (2004). 

Of de 85-jarige Franse priester Jacques Hamel die tijdens een mis in de kerk van Saint-Étienne-du-Rouvray in 2016 door twee islamitische terroristen werd onthoofd. Of het seksuele geweld. 

Hoe pakken we deze problematiek aan? Zeker niet door te ontkennen dat ze bestaat en degenen die erop wijzen meteen te bestempelen als nazi's. Als er iets fascistisch is, dan is het wel het monddood maken van andersdenkenden. 

Denk aan Pim Fortuyn, die jarenlang werd gedemoniseerd en uiteindelijk in 2002 door een linkse activist werd vermoord. Of aan Wil Schuurman, de vrouw van Janmaat, die bij een aanslag door linkse activisten levenslang invalide raakte en nog steeds in een rolstoel zit. Tot op de dag van vandaag tonen de daders weinig tot geen berouw. Dit zijn schrijnende voorbeelden van hoe politieke polarisatie en haat leiden tot geweld en onrecht — iets wat we nooit mogen negeren.  

Wat kunnen we leren van de Verenigde Arabische Emiraten?

De Verenigde Arabische Emiraten (VAE) hebben traditioneel een heel andere benadering van vluchtelingenopvang dan veel westerse landen. In tegenstelling tot sommige landen in Europa, zoals Duitsland of Zweden, hebben de VAE niet massaal vluchtelingen opgenomen via officiële vluchtelingenprogramma's of asielsystemen. 
De VAE biedt wél aanzienlijke humanitaire hulp aan vluchtelingen in de regio.

Zij heeft relatief strenge regels rond immigratie en verblijfsvergunningen, waardoor het lastig is om als vluchteling toegelaten te worden. Het aantal aanslagen in VAE zijn relatief zeldzaam. 

Het erkennen van een probleem is de eerste stap richting een oplossing. 

Zie ook Unveiled: How the West Empowers Radical Muslims van Yasmine Mohammed

Duitsland biedt vluchtelingen en asielzoekers gratis huisvesting, gezondheidszorg, maandelijkse uitkeringen en kinderbijslag. Toch uiten sommigen nog steeds openlijk vijandigheid tegenover het land dat hen heeft opgevangen.  "Wij gaan de overhand krijgen". 

Een islamitische demonstratie in Hamburg, Duitsland, in april 2024, waarin werd opgeroepen tot de oprichting van een kalifaat en de invoering van de sharia-wetgeving, waarbij meer dan 1.000 mensen deelnamen en sommigen borden vasthielden met teksten als "Kalifaat is de oplossing" en "Sharia is de oplossing". 

In sommige culturen, zoals in Afghanistan, Somalië en Syrië, worden vrouwen traditioneel als minderwaardig gezien, en dit is ook zichtbaar in bepaalde gebieden van Europa sinds de komst van migranten uit deze landen, waar de veiligheid voor vrouwen merkbaar afneemt. 

Overlast in steden door groepen Syrische jongeren, burgemeesters slaan alarm

2025 (bron, RTLnieuws) Burgemeesters van meerdere grote steden willen dat Den Haag hen helpt om overlast, veroorzaakt door groepen Syrische jongeren, tegen te gaan. Volgens Utrecht en Groningen gaat het om jongeren die in verschillende delen van Nederland verblijven en elkaar opzoeken. "Dit is een landelijk probleem."

Den Bosch wordt sinds halverwege juli geplaagd door incidenten. Er vonden een steekpartij en verschillende winkeldiefstallen plaats, mensen werden bekogeld met stenen en takken en er was een mishandeling met een fietsketting.

Voor de incidenten in deze stad is een groep van 27 Syrische jongeren met een tijdelijke verblijfsstatus in beeld. "In sneltreinvaart hebben zij voor heel veel incidenten gezorgd", zegt burgemeester Jack Mikkers tegen RTL Nieuws. Iets meer van de helft van de jongeren is minderjarig.

In Nijmegen nam het aantal winkeldiefstallen onlangs flink toe, zegt een woordvoerder. Ook ontstaan er regelmatig vechtpartijen. "Daarbij zijn vooral Syrische jongeren betrokken, maar ook andere jongeren."

In een brief die burgemeester Hubert Bruls naar de overlastgevende jongeren stuurde, staat dat zij kunnen kiezen voor het rechte pad of het verkeerde pad. Om op het rechte pad te komen en blijven, kunnen de jongeren hulp krijgen. Het verkeerde pad kan daarentegen leiden tot een strafblad.

In Groningen ging het vanaf eind april mis: in een paar weken tijd deden vier gewelddadige incidenten zich voor waarbij kettingen en takken werden gebruikt. "Het kan niet zo zijn dat ze de binnenstad van Groningen als decor gebruiken om hun onderlinge vetes uit te vechten", zegt een woordvoerder.

Utrecht kampt deze zomer met minder overlast, maar had vorig jaar te maken met soms heftige geweldsincidenten, die zelfs voor de politie en handhavers leidden tot onveilige situaties.

Bij de incidenten in zowel Utrecht als Groningen waren vaak Syrische jongeren betrokken die uit het hele land komen. "Het probleem verplaatst zich", zegt een woordvoerder van de gemeente Utrecht. "Lokaal doen we wat we kunnen, maar we moeten ook landelijk samenwerken." 

Augustus 2025, Nederland - Bij de 17-jarige Lisa, die woensdagochtend dood werd gevonden in een sloot bij de Holterbergweg, zijn meerdere steek- en snijverwondingen aangetroffen, waaronder in de hals. Lisa fietste vanuit Amsterdam naar Abcoude en belde onderweg nog 112, maar overleed kort daarna. Een 22-jarige asielzoeker is aangehouden op verdenking van de moord. Hij wordt tevens gelinkt aan twee eerdere zedenzaken in Amsterdam. De verdachte verschijnt maandag voor de rechter.

Frankrijk - augustus 2025 - Een 32-jarige Oekraïense vrouw werd verkracht nabij de Eiffeltoren door een verdachte die zich aan agenten voorstelde als een 17-jarige Libiër. Politieagenten zijn nog steeds bezig met het verifiëren van informatie over zijn identiteit. Le Parisien benadrukt dat er sinds de herfst van 2024 geen gevallen van seksueel geweld aan de voet van de Eiffeltoren zijn geweest. Toen werden op verdenking van verkrachting twee Letse vrouwen, drie Egyptische en een Algerijnse vrouw die illegaal in het land verbleven, aangehouden. Daarvoor, in de zomer van 2023, werd een Mexicaanse toeriste seksueel misbruikt en in oktober van datzelfde jaar werd een politieagente uit Engeland verkracht.

Moslimlanden hebben de hoogste cijfers van zelfmoord, moord, verkrachting en mentale gezondheidsproblemen

(bron) Een verloren generatie en een sombere toekomst wachten als het Midden-Oosten niet wordt gestabiliseerd, blijkt uit een 25 jaar durende studie van landen van Marokko tot Pakistan.

Zelfmoord, moord, verkrachting en mentale gezondheidsproblemen stijgen explosief in een reeks landen met een moslimmeerderheid, van Marokko tot Pakistan, waarvan velen geteisterd worden door geweld en conflicten.

Een grote studie met gegevens van de afgelopen 25 jaar toont een sterke stijging van sterfgevallen door zelfmoord of door toedoen van anderen. Alleen al in 2015, het laatste jaar waarvan data werd gebruikt, pleegden ongeveer 30.000 mensen zelfmoord en werden 35.000 vermoord. Deze cijfers omvatten geen sterfgevallen in oorlogsgebieden zoals Syrië en Irak, en vertegenwoordigen een toename van respectievelijk 100 procent en 152 procent sinds 1990.

De studie werd uitgevoerd door onderzoekers van het Institute for Health Metrics and Evaluation (IHME) van de Universiteit van Washington.

"In andere delen van de wereld nam het aantal sterfgevallen door zelfmoord in dezelfde periode met 19 procent toe en geweld tussen personen met 12 procent," aldus een van de 15 rapporten die deze week werden gepubliceerd in het International Journal of Public Health.

De onderzoekers zagen ook een "sterke toename" van mentale gezondheidsproblemen zoals depressie, angststoornissen, bipolaire stoornis en schizofrenie. "Depressie en angststoornissen waren de meest voorkomende mentale aandoeningen," aldus de studie.

"Onoplosbaar en endemisch geweld creëert een verloren generatie van kinderen en jonge volwassenen," zei Dr. Ali Mokdad, hoofdonderzoeker en directeur van de Middle Eastern Initiatives bij IHME. "De toekomst van het Midden-Oosten is somber tenzij we een manier vinden om stabiliteit in de regio te brengen."

Het onderzoek toont aan dat met name de oorlogen in Jemen, Irak en Syrië een zware tol eisen van de gezondheid van de bevolking in deze landen. De gevolgen zijn niet alleen direct in termen van sterfte en verwondingen, maar "deze gebeurtenissen zullen in de toekomst leiden tot een grotere gezondheidslast, aangezien de volgende generatie wordt opgevoed onder de zware omstandigheden van ondervoeding en gebrek aan preventieve gezondheidszorg."

Jemen heeft het hoogste percentage van de bevolking dat lijdt aan voedselonzekerheid, namelijk 36 procent.

Ondanks de snel groeiende behoefte aan geestelijke gezondheidszorg om de psychologische gevolgen van conflict en armoede aan te pakken, heeft de regio zeer weinig psychiaters en psychologen. Veel landen hebben slechts 0,5 psychiater per 100.000 mensen. Ter vergelijking: Europa heeft meer dan 40 per 100.000.

De studie werd uitgevoerd op basis van schattingen uit de jaarlijkse Global Burden of Diseases, Injuries, and Risk Factors-studie en richtte zich op de 600 miljoen mensen in het "Oostelijke Middellandse Zeegebied," dat 22 landen omvat van de Maghreb, Hoorn van Afrika, het Midden-Oosten — inclusief de Golfstaten — en Afghanistan en Pakistan.

Dit gebied heeft, in verschillende mate, al decennia te maken met conflicten. Naar schatting werden in 2015 208.179 mensen gedood door oorlog, zelfmoord en moord, waarvan 144.000 door oorlog.

Dergelijke schattingen liggen bijna altijd lager dan het werkelijke aantal vanwege de moeilijkheden bij het verzamelen van betrouwbare gegevens in oorlogsgebieden. 

Maar geweld en de daarmee gepaarde psychologische aandoeningen zijn niet de enige alarmerende bevindingen over de gezondheidstrends in de regio. 

"In de afgelopen jaren zijn veel gezondheidswinst in sommige landen vertraagd en duiken verschillende gezondheidsproblemen die onder controle waren opnieuw op," aldus Dr. Mokdad. "Deze studie toont duidelijk aan dat de toekomstige gezondheid van de regio in gevaar is." Zelfs de rijkste landen per hoofd van de bevolking in de Golfstaten zullen direct of indirect worden getroffen door de gevolgen van de opwarming van de aarde en klimaatverandering. Sommige landen "hebben te maken met aanzienlijke milieuproblemen door een gebrek aan water, stijgende temperaturen en zandstormen," zo blijkt uit de studie. Ook luchtvervuiling moet worden aangepakt.

In de VAE, Qatar en Oman waren verkeersongevallen in 2015 de op één na belangrijkste doodsoorzaak, met respectievelijk 14%, 20% en 16%. Hoewel dergelijke sterfgevallen in alle landen afnemen behalve in Libië, Pakistan en Egypte, gebeurt dat in deze regio's langzamer dan elders in de wereld. Het algemene obesitasniveau in het Oostelijke Middellandse Zeegebied is sinds 1980 met 37% gestegen, waarbij obesitas het meest voorkomt in Qatar en Koeweit. 

De kindersterfte daalde in veel van de 22 landen ook langzamer dan het wereldwijde gemiddelde. Soedan, Pakistan en Afghanistan behoren tot de tien landen met de hoogste kindersterfte. Tachtig procent van alle kindersterfgevallen vond plaats in die drie landen, samen met Somalië, Zuid-Soedan en Jemen. De studie vond ook dat de meeste gevallen die verantwoordelijk zijn voor een vertienvoudiging van sterfgevallen door HIV en aids in de afgelopen 25 jaar plaatsvonden in drie landen in de Hoorn van Afrika — Djibouti, Somalië en Soedan.

"In deze regio sterven mensen met HIV sneller dan in de rest van de wereld," zegt Charbel El Bcheraoui, universitair docent bij IHME. "Dit wijst erop dat hiv-patiënten geen adequate behandeling krijgen, terwijl hiv tegenwoordig goed te beheersen is met de juiste behandelingen."

De bestudeerde landen zijn: Afghanistan, Egypte, Bahrein, Djibouti, Irak, Iran, Jordanië, Saoedi-Arabië, Koeweit, Libanon, Libië, Marokko, Oman, Pakistan, Palestina, Qatar, Jemen, Somalië, Soedan, Syrië, Tunesië en de VAE.

Wat betekent dit wanneer deze mensen naar Europa migreren?

Een 25-jarige studie laat zien dat veel mensen uit het Midden-Oosten en Noord-Afrika ernstige psychische problemen hebben door oorlog, armoede, trauma en gebrek aan gezondheidszorg. Wanneer zij naar Europa migreren – vaak als vluchteling – brengen sommigen onverwerkte trauma's mee.

Dit zorgt voor grote uitdagingen op het gebied van opvang, integratie en volksgezondheid in Europa:

• Geestelijke gezondheidszorg: De meeste Europese landen zijn niet goed voorbereid op het grote aantal migranten met PTSS, depressie, angststoornissen of andere mentale aandoeningen. Er zijn taalbarrières, culturele verschillen en een tekort aan gespecialiseerde zorgverleners.

• 'Verwarde personen' en incidenten: Een klein deel van deze groep verschijnt in de media als 'verwarde man' na ernstige incidenten, waaronder geweld of zelfs aanslagen. Hoewel dit niet representatief is voor de hele groep, versterkt het angst en polarisatie in de samenleving.

• Risico op radicalisering: In combinatie met isolement, armoede, uitzichtloosheid of religieus extremisme kunnen mentaal kwetsbare personen ook makkelijker vatbaar worden voor radicalisering.

• Belangrijke nuance: Niet elke migrant uit deze regio's kampt met mentale problemen of vormt een risico. Velen zijn juist zelf slachtoffer van geweld en zoeken een veilig bestaan.

De explosieve toename van mentale problemen in landen als Afghanistan, Irak, Somalië of Syrië heeft gevolgen die ver buiten hun grenzen reiken. Zonder betere screening, begeleiding en geestelijke gezondheidszorg zullen de risico's voor de publieke veiligheid en het sociale samenleven in Europa alleen maar toenemen.

'Ik ben gewoon de vrouw'

Samantha Lewthwaite, voor wie haar vergeten is, is de christelijk geboren dochter van een voormalig Britse soldaat. Ze bekeerde zich tot de islam en trouwde met Germaine Lindsay, een van de zelfmoordterroristen die verantwoordelijk was voor de aanslagen in Londen op 7 juli 2005.

Na de aanslagen beweerde ze aanvankelijk niets te weten van de plannen van haar man. Kort daarna verdween ze, om later op te duiken als verdachte in meerdere terroristische aanslagen in Afrika.

'Samantha speelde de onschuld zelve – "ik ben gewoon de vrouw"', herinnert voormalig anti-terreuragent van de Londense politie David Videcette zich in de Netflix-serie World's Most Wanted.

Lewthwaite zou zich hebben aangesloten bij al-Shabaab, de terreurgroep gelieerd aan al-Qaeda. Ze zou een centrale rol hebben gespeeld in de financiering en coördinatie van aanslagen waarbij meer dan 240 doden vielen, waaronder de aanval op het Westgate-winkelcentrum in 2013 en het bloedbad op Garissa University in 2015.

Ondanks een internationaal arrestatiebevel weet ze al bijna twintig jaar uit handen van de autoriteiten te blijven. Ze zou zich momenteel schuilhouden in Somalië.

Ook Fatima Aberkan, vaak aangeduid als een van België's meest beruchte 'ISIS-bruiden', vertrok tijdens de opkomst van Islamitische Staat naar Syrië. Net als andere westerse vrouwen die zich bij het kalifaat aansloten, beweerde ook zij aanvankelijk dat ze was misleid en weinig wist van de ware aard van de groep.

Onderzoek bracht echter aan het licht dat Aberkan al voor haar vertrek nauwe ideologische banden had met jihadistische netwerken in België. Ze kwam uit een geradicaliseerde familie, waarvan meerdere leden betrokken waren bij extremistische groeperingen. Fatima zelf werd ervan verdacht een actievere rol te hebben gespeeld dan ze publiekelijk toegaf, mogelijk in rekrutering of propaganda. 

Haar zaak kreeg veel aandacht in België en illustreerde de moeilijke positie rond terugkeerders die een mogelijk veiligheidsrisico vormen, maar zich vaak presenteren als slachtoffers. 

Het is een veelvoorkomend patroon in zaken rond vrouwen die betrokken waren bij jihadistische groepen zoals IS of al-Shabaab: ze claimen vaak onwetendheid of minimaliseren hun rol. Dit gebeurt om verschillende redenen, zowel strategisch als psychologisch.

Veel van deze vrouwen stellen zich voor als passieve volgers — als echtgenotes, moeders of slachtoffers — en niet als actieve deelnemers. Dit verhaal dient vaak als juridische verdediging om strafvermindering te verkrijgen of publieke verontwaardiging te temperen. Het sluit ook aan bij bredere maatschappelijke aannames die de rol van vrouwen in gewelddadig extremisme onderschatten.

In sommige gevallen zijn vrouwen daadwerkelijk misleid of hadden ze weinig invloed binnen de netwerken. Maar in andere gevallen blijkt uit bewijs dat ze fungeerden als ronselaars, geldschieters of zelfs morele handhavers binnen de groepen — rollen die ze zelden openlijk toegeven. Vrouwen als Samantha Lewthwaite, Shamima Begum en Fatima Aberkan ontkenden aanvankelijk diepere betrokkenheid, maar werden later in verband gebracht met radicale netwerken en terroristische activiteiten. Hun verhalen tonen aan hoe ideologie, manipulatie en zelfbehoud samenkomen — en hoe de grens tussen slachtofferschap en medeplichtigheid vervaagt.

Ondanks de ernstige gevolgen van hun daden tonen veel van deze vrouwen zelden echt berouw of nemen ze verantwoordelijkheid. In plaats daarvan houden ze vast aan zorgvuldig geconstrueerde verhalen van onschuld — ze ontkennen betrokkenheid, schuiven de schuld af of liegen ronduit. Deze consequente weigering om hun rol te erkennen roept fundamentele vragen op over verantwoordelijkheid, rechtvaardigheid en de ware aard van radicalisering.

Culturele verschillen die je niet kunt negeren 

"De islam is een religie van het vlees, alles draait om het bevredigen van lust en lichamelijke begeerte. Het leven is alleen voor nikah en voortplanting; soms zijn vier vrouwen niet genoeg. Er is niets hoger dan seks." – voormalig soefi 

Wie doet alsof er geen culturele verschillen bestaan, helpt niemand. De nieuwkomer laat je in de waan dat bepaald gedrag hier normaal is, terwijl de gastgemeenschap geconfronteerd wordt met praktijken die haaks staan op onze waarden en regels. Dat kan de sociale cohesie, het respect voor mens en dier, en zelfs de veiligheid schaden. De beelden spreken voor zich: zwanen, eenden en andere beschermde dieren die gevangen worden om op te eten; bloemen gestolen van verse graven; knuffels meegenomen van een gedenkplek voor twee pas overleden kinderen. Dit zijn geen abstracte verhalen, maar concrete gebeurtenissen - vastgelegd op camera en in het nieuws bevestigd. Wie deze verschillen ontkent, schuift de problemen vooruit en laat zowel de nieuwkomer als de samenleving in onzekerheid. 

Meer verschillen; afval, willekeurig geweld, geweld in het openbaar vervoer, meer geweld in het openbaar vervoer, meer willekeurig straatgeweld , ongekend cultuurverschil, nog meer geweld in het openbaar vervoer

Eurojust heeft de Duitse en Nederlandse autoriteiten ondersteund bij een gecoördineerde actie tegen een georganiseerde criminele groep (OCG) die voornamelijk Syrische migranten naar Duitsland smokkelt. 

In een gezamenlijke operatie werden vijf verdachten gearresteerd in Duitsland, Nederland en Bosnië en Herzegovina. Sinds 2021 zijn minstens 500 migranten irregulier getransporteerd via de zogenaamde Balkanroute. Het netwerk zelf pronkt echter met veel hogere aantallen migranten die worden gesmokkeld en adverteert deze cijfers op sociale media. De opbrengst van de migrantensmokkel wordt geschat op minstens 1,4 miljoen euro.

De gearresteerde verdachten zijn allen Syrische staatsburgers die het vervoer van migranten in voertuigen over land van Griekenland naar Duitsland regelden. Gemiddeld vroegen ze een vergoeding van 4.500 euro per persoon voor de irreguliere transporten. bron

Migranten als winstgevend bedrijfsmodel

Familiehotel in luxesegment dat een aanbod van £1 miljoen om asielzoekers op te vangen afwees, moet na 36 jaar sluiten

Een hotel en populaire trouwlocatie in Kent, dat een aanbod van £1 miljoen om nieuw aangekomen asielzoekers op te vangen had afgewezen, is gedwongen de deuren te sluiten. Meneer Martin onthulde in 2022 dat hem £1.080.000 werd aangeboden, inclusief een garantie van 100% bezetting gedurende 12 maanden, voor het 22-kamerhotel, dat onlangs een prestigieuze AA-rozet had gewonnen voor zijn eten en service. "Heel eerlijk gezegd voelden mijn vrouw en ik ons weerzinwekkend en erg boos dat men dacht dat ik hier ooit serieus over zou nadenken." bron

Sage van de migrant die introk in een flatgebouw voor senioren met zijn veel jongere vrouw en peutertweelingen – en een mensenrechtenfarce die je wanhopig zal maken  

2025 - VK (bron) Shahidul Haque, 59, een twee keer getrouwde vader van negen uit Bangladesh, arriveerde vorig jaar juli in het gebouw. Vijf maanden later, zonder medeweten van de eigenaren van het complex, verhuisde hij zijn tweede vrouw, de 28-jarige Jakia Sultana Monni, en hun driejarige tweelingdochters naar het eenkamerappartement.

Labour's Irim Ali geeft openlijk toe illegale migranten te helpen in het Verenigd Koninkrijk te blijven, en geeft zelfs advies om aanvragen in te dienen op basis van mensenrechtenwetgeving.
Ben van GB News vroeg haar: "Hoeveel geld hebt u verdiend met het regelen van Home Office-aanvragen voor illegale migranten? U zei: 'Wees niet bang, Irim Ali is hier. Ik help iedereen die illegaal is zonder geldig visum of iedereen die zijn visum heeft overschreden, met behulp van mensenrechten-uitzonderingen.' U vraagt 1500 pond voor zakelijke sponsorlicenties. Is dat wat uw mooie Mercedes met een privé-nummerplaat heeft betaald?" Zij reageerde niet. Zie video hieronder.

'Ik denk dat het onvermijdelijk is dat een man aan wie ik asiel verleen een jong meisje verkracht of vermoordt'

Een medewerker van de asieldienst onthult hoe illegale migranten het systeem omzeilen om in Groot-Brittannië te blijven

2025, bron: telegraph.co.uk

Alle moeders hebben slapeloze nachten.

We liggen wakker, ons onnodig zorgen makend dat onze kinderen gevaar lopen, maar Nicky's angsten voor haar dochters zijn niet zomaar zorgen.

Zij gelooft dat ze goede redenen heeft om bang te zijn dat haar drie dochters – en de kinderen van miljoenen andere mensen – niet veilig zijn.

"Om eerlijk te zijn, ik denk dat het onvermijdelijk is dat ik op een dag het televisienieuws aanzet en er een man op het scherm zal zijn aan wie ik asiel heb verleend, en hij zal een jong meisje hebben verkracht of vermoord, net als mijn dochters."

Nicky, wiens naam ik heb veranderd om haar identiteit te beschermen, is een ervaren caseworker in het Britse asielsysteem, dat zij tijdens een lang interview omschrijft als "onhoudbaar", "om te lachen als het niet zo gevaarlijk was" en een "gek carrousel" waarin tienduizenden aanvragers ("we moeten ze nu 'klanten' noemen, kun je het geloven?") elke truc gebruiken om in het land te blijven.

Nicky en haar collega's moeten op de een of andere manier de claims van deze "klanten" beoordelen – meestal mannen uit Afrika en Azië die aan de zuidkust van Engeland aankomen, vaak zonder identiteitsdocumenten. Alleen al in 2025 zouden volgens officiële cijfers ongeveer 37.000 mensen het Kanaal zijn overgestoken in kleine boten.

Terwijl ze mij de eerste van meerdere sterke koppen thee inschenkt die ons de komende uren op de been zullen houden, vertelt ze:
"Kijk, we krijgen mensen die echt onze hulp verdienen, zoals Afrikaanse vrouwen die slachtoffer zijn van vrouwelijke genitale verminking (FGM). Als we hen terugsturen, worden ze zelf gedwongen 'snijders' te worden, dus bieden we hen bescherming, en daar ben ik blij om. En er zijn getraumatiseerde meisjes die slachtoffer zijn van mensenhandel, schrijnende gevallen die je getraumatiseerd achterlaten. Maar de meeste mensen die ik beoordeel, liegen."

Nicky heeft me gewaarschuwd voor wat ze gaat onthullen: "Je gaat geschokt zijn, Allison."

Am I? Gelukkig op een kruk in Nicky's gezellige keuken met uitzicht op de tuin van haar charmante stenen huisje, slechts een paar winderige mijlen van het Kanaal; ironisch genoeg denk ik: nou ja, we weten allemaal dat het asielsysteem een puinhoop is. Hoe slecht kan het zijn? Een halfuur later ben ik diep geschokt. Maak je klaar.

Hoe weet Nicky wanneer een aanvrager liegt?

Sommigen veranderen volgens haar herhaaldelijk hun verhaal.
"Bijvoorbeeld, een Iraniër zal zeggen: 'Ik vraag asiel aan omdat ik politiek actief was tegen het regime.' Er is geen bewijs om dat te bewijzen, en wij vinden dat het veilig is voor hem om terug te keren. Dan zegt hij: 'Nou, ik ben nu een bekeerde christen', terwijl hij dat eerder nooit had genoemd. En als ik hem vraag naar Pasen, zegt hij dat het over 'chocolade-eieren' gaat en hij heeft nog nooit gehoord van de opstanding. Maar zolang er een lopende claim is, vormt dat een belemmering voor uitzetting, en we moeten hem nog steeds huisvesten en financieren. Mannen zoals hij doorlopen het hele proces opnieuw tot hun beroepsmogelijkheden uitgeput zijn, en dan dienen ze een 'further submissions'-claim in om te zeggen: 'Nou, ik ben nu homoseksueel'."

Verdwenen asielzoekers
'Further submissions' kunnen worden ingediend door een asielzoeker nadat alle beroepen zijn uitgeput, als nieuwe informatie of bewijs beschikbaar komt. Als de informatie significant verschilt van hun eerdere claim, kan het worden herzien als een nieuwe aanvraag.

Hoe lang gaat dat zo door?
Ze rolt met haar ogen: "In principe voor altijd. Zelfs als ze uiteindelijk een uitzettingsbevel krijgen, is dat meestal vrijwillig. Ze worden zelden daadwerkelijk naar huis gestuurd – het Home Office heeft niet de middelen of de wil om dat te doen. Ze verdwijnen gewoon."

Hoeveel verdwenen asielzoekers denkt Nicky dat er in het VK zijn?
"Om eerlijk te zijn, het moet wel honderden duizenden zijn. Alleen al gebaseerd op het aantal further submissions claims. En dat is exclusief de initiële asielaanvragen van mensen die voor Brexit per vrachtwagen konden komen, en die voornamelijk spoorloos verdwenen omdat ze gewoon uit de vrachtwagen renden."

Volgens Nicky hebben ze geprobeerd talloze mensen op te sporen die jaren geleden van de radar verdwenen, maar het spoor loopt dood bij het laatst bekende adres.

"Omdat we ze niet kunnen vinden, heet dat 'impliciete intrekking'. Zo wordt het aantal 'opgeloste' zaken vaak kunstmatig verbeterd. Die cijfers worden meegenomen wanneer de overheid zegt: 'We hebben de achterstand weggewerkt'. In werkelijkheid is dat niet gebeurd, want het Home Office heeft de asielclaim impliciet ingetrokken omdat we ze niet konden vinden, maar het publiek denkt dat alles geregeld is."

Bij nieuwe aanvragers voert Nicky een eerste screeningsgesprek online. Ze zegt: "Ik stel nationaliteitsvragen via een tolk, maar er zijn migranten uit bepaalde landen die hoe dan ook niet worden teruggestuurd."

Nieuwe landen met hoge asieltoekenning
Welke landen zegt het Home Office dat je mensen niet naar kunt terugsturen?
"Afghanistan, Eritrea, Koeweit en Soedan op dit moment. Voorheen zaten ook Syrië, Libië, Jemen en Irak in de 'high grant'-lijst. Eritrea staat erop omdat we niemand kunnen terugsturen naar een land met verplichte militaire dienst – dat is tegen de mensenrechten."

De meeste Afrikanen beweren nu uit Eritrea te komen, zegt Nicky. "Omdat ze weten dat ze automatisch asiel krijgen. Ik mag nationaliteitsvragen stellen. Wat is de hoofdstad van Eritrea? Wat is de vlag? Maar dat is kinderspel op Google..."

Ze gooit haar handen in de lucht: "Het is een grap."

Het Home Office stelt dat er geen land is waarvan asielzoekers gegarandeerd mogen blijven in het VK. Maar de goedkeuringspercentages voor Eritrese, Syrische en Soedanese aanvragers tussen 2021-2023 waren allemaal 99%.

Het veroordelingspercentage voor seksueel geweld per 10.000 mensen laat Afghanen bovenaan zien, Eritrese mannen op de tweede plaats.

Heeft iemand bij Nicky's werk gezegd dat het waanzin is om jonge mannen uit die landen automatisch asiel te verlenen?
Ze zegt: "Ja, natuurlijk. We denken allemaal: 'Hoe kan dit worden toegestaan?' Voor Afghanistan hadden we veel claims die meestal werden afgewezen. Het was veilig om terug te gaan. Na de machtsovername door de Taliban moesten we herbeoordelen. Ik check altijd het Police National Computer (PNC) en terrorisme‑register. De eerste man die ik opnieuw beoordeelde, bleek meerdere keren gearresteerd te zijn voor ontuchtige handelingen in kinderspeelplaatsen. Ik weigerde hem toe te kennen. Mijn senior manager zei: 'Nee, we moeten een Afghaan toekennen.' Ik zei dat ik dat niet wilde, want een man die zich ontbloot voor kinderen vormt een risico. Maar ze zeiden: je moet beslissen op basis van de claim – hij kan niet worden teruggestuurd omdat hij zegt politiek actief te zijn tegen de Taliban. Maar ik weigerde nog steeds."

Waarom?
"Omdat ik niet voldeed aan de vereisten van mijn functie. Ik weigerde hem vanwege criminele activiteiten en het risico voor kinderen, maar hij zou nooit gevangenisstraf krijgen, alleen waarschuwingen. Dus werd zijn zaak aan iemand anders toegewezen die 'ja' zei."

Nicky is trots dat ze echte gevallen kan herkennen, zelfs als ze aanvankelijk zijn afgewezen en later in beroep gaan.

"Er was een Bangladeshi die zich schaamde voor zijn homoseksualiteit tegenover een mannelijke interviewer en zei dat hij politiek actief was. Jaren later kwam hij terug en zei: 'Ik ben homoseksueel', en brak volledig. In mijn ervaring kun je zulke emoties zelden faken."

Druk om achterstanden weg te werken
Met het toenemende aantal illegale migranten en de kosten voor de overheid – bijna £6 miljoen per dag aan zogenoemde 'asielhotels' – neemt de druk op caseworkers toe. Maar een asielzoeker 'van de boeken halen' is volgens Nicky een langdurig proces.

"Vroeger onderzochten we een zaak grondig, weigerden vaak en het beroep werd afgewezen door een immigratierechter. Maar zodra alle beroepsprocedures uitgeput waren, konden advocaten nieuwe claims indienen, waardoor het proces nog langer duurde. Als de claim uiteindelijk werd afgewezen – soms 7 tot 10 jaar in het VK – dan ging de aanvrager gewoon onderduiken en werken in een nagelsalon of autowasstraat."

Of een migrant beweert dat hij een Brits kind heeft en uitzetting het recht op familieleven zou schenden. Nicky zegt dat ze honderden uren heeft besteed aan het controleren of zulke vaders überhaupt contact hadden met hun vermeende kinderen.

Ze beweert dat toen ze begon met haar werk, caseworkers "de meest geweldige training kregen. Voor verdere aanvragen was er zes maanden training. Het moest grondig zijn, zodat wanneer iemand in beroep ging, onze beslissingen robuust en degelijk waren en de immigratierechter in ons voordeel zou beslissen."

Niet meer, zegt ze. Sinds de druk om de achterstanden in december 2022 weg te werken, zouden beslissers volgens haar niet meer de tijd mogen nemen om kwalitatieve beslissingen te nemen. "Vroeger zei ik altijd: als ik twijfel, is het een weigering, tenzij iemand zijn claim kan bewijzen. Zelfs als ik mijn targets niet haalde, wist ik dat ik een solide beslissing had genomen. Nu kunnen we dat niet meer doen, omdat het alleen maar draait om 'haal de cijfers, haal de cijfers, haal de cijfers'. En die gehaaste beslissingen houden geen stand in de rechtbank."

Er zijn 19 besliseenheden verspreid over het VK met meer dan 6.500 medewerkers. Belangrijke centra bevinden zich in Croydon, Leeds, Manchester, Sheffield en Belfast. Deze asielcentra staan onder enorme druk nu politici beseffen dat publieke onvrede over immigratie, en illegale migranten in het bijzonder, hun verkiezingskansen schaadt.

Het personeel voelt zich "onder druk gezet", het moreel is laag en stressgerelateerde ziekteverzuim is wijdverbreid, aldus Nicky. Maar de Labour-regering heeft beloofd de asielhotels te sluiten voor het einde van het huidige parlement in 2029, en Nicky beweert dat deze belofte leidt tot zorgwekkende bezuinigingen.

Wat gebeurt er wanneer politiek een rol speelt
Ze heeft dit soort politieke paniek eerder gezien en doet een bijzonder schadelijke bewering.

"In december 2022 zei Rishi Sunak dat hij de 'legacy'-achterstand van 100.000 asielaanvragen tegen het einde van 2023 wilde wegwerken. Alle besliseenheden werden opgezet om die achterstand weg te werken, omdat het een verkiezingsbelofte was. En daar ging de kwaliteit van de training ten onder, omdat ze zo snel mogelijk mensen op de stoelen wilden hebben. Ze hadden veel personeel nodig voor de eerste asielbeslissingen. Teams van het Home Office gingen naar verschillende jobcenters in het land en mensen die zich aanmeldden, kregen een kort interview van 15 minuten en het Home Office zei: 'We hebben een baan voor je'. Sommigen werden helemaal niet geïnterviewd, ze solliciteerden online en kregen de functie toegewezen. Ze hadden slechts enkele weken training. Deze nieuwe medewerkers moesten levensbeslissende beslissingen nemen, terwijl ze geen idee hadden wat ze deden."

"Wacht even, Nicky, je zegt dat honderden willekeurige mensen met minimale training verantwoordelijk werden gemaakt voor het beslissen wie veilig in ons land mocht blijven?"

"Correct. En de stressniveaus zijn verschrikkelijk omdat ze meteen in het diepe werden gegooid. Er waren zogenaamde technical specialists, ervaren beslissers. Die waren er nauwelijks. Nieuwe medewerkers wisten niet waar ze terecht konden voor vragen en dachten: 'We weten niet wat we doen.' Zelfs na een jaar. En teamleiders zeiden: 'Het is verschrikkelijk. Je hebt geen idee hoe slecht het is.' Maar als iemand klaagde, kregen we te horen: 'Haal de cijfers! Haal de cijfers!'"

Het Home Office zegt dat werving en training zorgvuldig waren. Toch vraag ik Nicky of ze politieke druk voelde om asielaanvragen snel goed te keuren.

"God, ja, het was ongelooflijk. Enorme druk en targets. Vroeger moest een fulltime beslisser vijf beslissingen per week nemen en vijf interviews afnemen, terwijl sommige zaken erg complex waren. Als je het target niet haalde, werd je bedreigd met ontslag."

Volgens Nicky duurt het een halve dag om asiel toe te kennen en meerdere dagen om te weigeren.

"Dus mensen kennen asiel toe uit angst voor hun baan. Technical specialists die random checks doen, zien dat veel toekenningen op vrijdag gebeuren omdat mensen in paniek zijn om de wekelijkse cijfers te halen."

Op mijn vraag of er hierdoor mogelijk terroristen of IS-leden toegelaten zouden kunnen worden, antwoordt ze:

"Ja, omdat de caseworker bang is voor zijn baan. Als ze hun target halen – 90% of meer – liggen ze onder de radar, dus ze halen hun doel koste wat kost."

Het Home Office zegt dat snelheid of volume niet boven kwaliteit gaat. Maar Nicky laat een e-mail uit de herfst van 2023 zien, die volgens haar aantoont dat shortcuts werden aangemoedigd.

"Mensen op de legacy-backlog uit Afghanistan, Eritrea, Libië, Syrië en Jemen zijn gevraagd een vragenlijst in te vullen in plaats van face-to-face interviews," zegt de memo van het Home Office.

Volgens Nicky betekent dit in de praktijk dat duizenden illegale migranten konden liegen en zo een gouden ticket kregen om in Groot-Brittannië te blijven, zonder verdere vragen.

Ik ben geschokt. Wat Nicky beschrijft, is niets minder dan roekeloze in gevaar brengen van de publieke veiligheid door politici en hoge ambtenaren, die vooral bezig lijken met het wegwerken van de asielachterstand om er goed op te staan, in plaats van onze grenzen te beschermen en migranten terug te sturen die hier niet horen.

Een plek voor terroristen
Gelooft Nicky dat terroristen en criminelen asiel hebben gekregen in het VK?

"Natuurlijk wel," zegt ze zonder aarzeling. "Waarom zou een terroristen-cel niet met een boot komen en zeggen dat ze uit een high grant-land komen? Het is de makkelijkste manier om binnen te komen. Echt angstaanjagend. Het is onhoudbaar, gevaarlijk, het moet stoppen voordat mensen gewond raken of gedood worden."

Tijdens een pauze zie ik overal in het huisje foto's van haar drie dochters met hun blonde haarlokjes.

Ik kan begrijpen waarom hun moeder bang is voor migranten aan wie ze asiel moet verlenen, ook al weet ze dat sommige zich eerder ontbloot hebben en gearresteerd zijn voor schending van openbare zedelijkheid.

Nicky zegt: "De kinderen weten wat ik doe voor werk en denken dat je vluchtelingen gewoon moet binnenlaten om aardig te zijn, maar ze hebben geen idee waartoe sommige mannen in staat zijn. Ik ben geen racist, Allison, ik ben realist. Het zou hetzelfde zijn als een groep blanke mannen uit een land met andere opvattingen over vrouwen en kinderen kwam. Het gaat niet om huidskleur, het is hun cultuur. Ze komen uit wetteloze landen waar vrouwen fair game zijn als ze niet van top tot teen bedekt zijn. En in de asieldienst mogen we hen niet vragen naar misogynie of middeleeuwse opvattingen die vrouwen en meisjes hier in het VK kunnen schaden."

Die dreiging is niet hypothetisch. In de week dat Nicky en ik elkaar ontmoeten:

• Een asielzoeker uit Soedan werd veroordeeld voor de moord op Rhiannon Whyte, een jonge moeder in een asielhotel (CCTV toont hem lachend en dansend);

• Een Somalische asielzoeker die in oktober 2024 illegaal aankwam via een kleine boot, kreeg levenslang voor de fatale steekpartij van een restaurant-eigenaar;

• Een Syrische asielzoeker werd veroordeeld voor seksuele aanranding van een student in Cardiff;

• En de zaak van de Ethiopische Hadush Kebatu, die acht dagen na illegale aankomst via een boot een 14-jarig meisje en een volwassene aanrandde, leidde tot brede verontwaardiging.

"Het gebeurt bijna dagelijks nu," zucht Nicky.

In de eerste zes maanden van dit jaar waren er 339 rechtszaken – inclusief seksuele aanvallen en geweld – met een verdachte die een buitenlander was die in een asielhotel verbleef.

Volgens Nicky zal de druk van de Labour-regering om asielhotels vóór de volgende verkiezingen te sluiten de situatie alleen maar verergeren. Targets voor caseworkers zijn de afgelopen maanden opnieuw verhoogd – van vijf naar zes beslissingen en zes interviews per week.

Dit vergroot de kans op fouten en schept een perverse prikkel om nog meer claims goed te keuren.

Nicky gelooft dat elke minister van Binnenlandse Zaken waaronder ze heeft gewerkt "bleef liegen over de asielsituatie", met één uitzondering:

"Suella Braverman begreep wat er gebeurde met further submissions. Ze probeerde die herhaalde claims te stoppen, maar helaas kwam ze nooit zover omdat ze haar baan verloor."

Volgens haar heerst waan en misleiding over onze asielcrisis tot op het hoogste niveau. Sir Keir Starmer pocht recent dat van juli 2024 tot juni dit jaar 26.000 migranten naar hun land van herkomst zijn teruggestuurd.

"Typisch rookgordijn," zegt Nicky. "Het ging voornamelijk om Albanezen. We hebben een terugkeerafspraak met Albanië, maar ze geven geen uitsplitsing. Slechts 27% van de teruggestuurde asielzoekers waren echt asielaanvragers – iets meer dan 7.000. Waar zijn de rest? Nog steeds in het gekke carrousel die rondjes draait."

Het wordt schemerig en Nicky en ik zitten in halfduister terwijl ik probeer te bevatten wat ze me heeft verteld. Zoveel mazen, zoveel leugens.

De staat lijkt veiligheid van sommige migranten die niet mogen worden teruggestuurd belangrijker te vinden dan de veiligheid van onze kinderen.

"Houd er rekening mee," zegt ze, "dit zijn alleen claims die ouder zijn dan 12 maanden, niet de meest recente van het afgelopen jaar of de aanhoudend binnenkomende kleine boten."

Lees meer

Afghaanse asielzoekers in het VK na 'vlucht voor de Taliban' zijn teruggekeerd naar huis om op vakantie te gaan

9/2025 (bron) - De Afghanen vliegen naar Iran en steken dan de grens over. Er wordt beweerd dat Afghaanse asielzoekers die de Taliban waren ontvlucht, terugkeren naar hun land "om op vakantie te gaan".

De regering heeft miljarden uitgegeven aan een regeling om asielzoekers te beschermen tegen vervolging in hun thuisland, nadat zij Britse troepen daar hadden gesteund.

Er zijn echter beschuldigingen dat asielzoekers vanuit het VK terugreizen naar Afghanistan, waarbij de dreigingen die zij in het land zouden ervaren, zouden zijn overdreven.

Deze onthullingen zijn bekritiseerd als bewijs dat de "gulheid van Groot-Brittannië is misbruikt", waarbij critici aan GB News vertelden dat er dringend behoefte is aan verandering van het Britse asielbeleid. Een voormalige tolk, die met de Britse strijdkrachten in Afghanistan diende en daarna een nieuw leven in het VK begon, stelde dat het Afghanistan Relocations and Assistance Policy (ARAP) is misbruikt door Afghanen.

De aantijgingen kwamen naar voren na een datalek waarbij gegevens van meer dan 18.000 soldaten en enkele van hun familieleden die in Afghanistan actief waren, openbaar werden, nadat een superinjunctie was opgeheven.

Een Afghaanse migrant, die in een Home Office-hotel in de Midlands verblijft, zei: "Je vertrekt niet voordat je asielaanvraag is geaccepteerd, want ten eerste is dat riskant en ten tweede houdt de Britse regering je paspoort tijdens de procedure in bezit."

In plaats daarvan verkrijgen de migranten "heel gemakkelijk" Iraanse visa en reizen naar de Afghaanse grens, die zij oversteken zonder dat er Afghaanse stempels in hun paspoorten worden gezet. Ze betalen steekpenningen aan Iraanse en Taliban-grenswachten via eerdere contacten om stempels te vermijden die hen "in de problemen zouden brengen". Een Taliban-functionaris vertelde aan The Telegraph dat dit niet hun probleem is en dat het aan de regering is "om hun problemen op te lossen".

Een migrant zei: "Mijn man dringt erop aan dat we op bezoek gaan omdat het al meer dan twee jaar geleden is dat we onze families voor het laatst zagen. Maar ik zeg hem dat we hier een veilig en gelukkig leven hebben, en waarom zouden we onze status in gevaar brengen." 

Ze legde uit dat een familielid van haar was teruggekeerd naar Afghanistan met zijn gezin, ondanks dat hij twee jaar geleden naar het VK was geëvacueerd.

Ze zei: "Ze gingen er een paar maanden geleden heen, brachten 20 dagen door in Herat en keerden zonder problemen terug, omdat de Britse autoriteiten dachten dat ze in Iran waren geweest, niet in Afghanistan. Er zijn veel mensen die in de hotels verblijven en dagelijks in en uit Afghanistan reizen; ze houden zich gewoon gedeisd terwijl ze in het land zijn."

Dr. Alan Mendoza, uitvoerend directeur van de denktank voor buitenlands beleid en nationale veiligheid The Henry Jackson Society, vertelde aan GB News: "Het is uiteraard onzinnig dat iemand die asiel aanvraagt uit angst voor vervolging in een land, naar datzelfde land terugkeert voor een vakantie.

"We hebben Afghanen terecht opgenomen vanwege onze betrokkenheid in dat land en onze vrees dat de Taliban wraak zouden nemen op onschuldige mensen. In plaats daarvan is er misbruik gemaakt van onze gulheid – zoals zo vaak is gebeurd onder ons huidige asielsysteem – en dit benadrukt simpelweg de dringende noodzaak om het beleid te veranderen naar een systeem dat voortaan migranten afwijst die hier uit vrije wil komen."

Asielzoekers zouden bovendien ook "geënsceneerde martelvideo's" hebben gemaakt om naar het VK te kunnen verhuizen. De voormalige tolk zei dat "werkloosheid de enige dreiging is" voor hen. Afghanen die al asiel hadden gekregen in andere veilige landen zoals België, kregen alsnog asiel in het VK. 

GB News heeft het Britse Ministerie van Defensie om commentaar gevraagd.

Migrantencrisis: Honderden illegale migranten glippen terug naar het VK nadat ze £3.000 aan belastinggeld hebben gekregen om te vertrekken

Bron GBnews 2025 - De migranten werden in sociale media bespot door het Britse immigratiesysteem te betitelen als 'te goedgelovig'.

Honderden illegale migranten zijn terug naar het VK geglipt nadat ze £3.000 aan belastinggeld hebben gekregen om het land te verlaten.

De personen volgden adviezen op sociale media over hoe ze de Assisted Voluntary Return Scheme van het Britse ministerie van Binnenlandse Zaken kunnen misbruiken.

Via het programma krijgen migranten eenmalige betalingen en vliegtickets aangeboden als stimulans om het VK vrijwillig te verlaten.

Nieuw bewijsmateriaal toont echter systematisch misbruik van het systeem aan, met schaamteloze tutorials die laten zien hoe het geld gebruikt kan worden om via Ierland naar het VK terug te keren.

Naast de tutorials staan ​​spottende commentaren op de onhandige Britse staat, waaronder een die schrijft: "Er zijn grappenmakers die terugkomen zodra ze voet aan wal zetten in Brazilië... hahaha!"

Er zijn meerdere gevallen van onmiddellijke terugkeer gedocumenteerd, waaronder bezorgers en schoonmakers die hun illegale werk hervatten nadat ze belastinggeld in eigen zak hadden gestoken.

Bronnen suggereren dat tot de helft van de ontvangers binnen enkele maanden terugkeert naar de ondergrondse economie van Groot-Brittannië.

Online gidsen circuleren onder Braziliaanse migrantengemeenschappen, waarin precieze routes worden beschreven om grenscontroles te omzeilen na het claimen van vrijwillige terugkeerbetalingen.

Instructies raden aan om bij aankomst in Brazilië nieuwe paspoorten aan te schaffen om de Britse inreisstempels te elimineren.

De voorkeursroute is vliegen naar landen van de Europese Unie en vervolgens naar Dublin reizen. Vanuit de Ierse hoofdstad nemen mensen de bus naar Belfast, vervolgens naar Glasgow en uiteindelijk naar Londen. Braziliaanse burgers die filmden in de Londense wijk Soho bevestigden dat deze route populair blijft onder degenen die eerder zijn verwijderd.

In hun berichten spotten ze met Britse functionarissen die hen 'te goedgelovig' noemden, terwijl ze ook verhalen deelden over succesvolle terugkeer in de landsgrenzen.

Lees hier en hier meer. 

Zweedse tandarts onthult dat 80% van de migrantenkinderen volwassenen zijn – wordt ontslagen en verliest mogelijk zijn huis

De Zweedse tandarts Bernt Herlitz onthulde tegenover de autoriteiten dat, na controle van de kiezen van honderden migrantenkinderen, 80% van de zogenaamde kinderen volwassenen waren.

Herlitz werd snel ontslagen en verliest mogelijk zijn huis. In juni 2016 werden twee migranten in februari gearresteerd voor de verkrachting van een twaalfjarige jongen in een opvangcentrum voor alleenstaande migranten in Zweden. De mannen zeiden dat ze 15 waren, maar sociale media tonen aan dat ze in 1997 en 1971 geboren waren.

De mannen verkrachtten het kind en filmden de aanval met een mobiele telefoon. De Zweedse migratiedienst beweert dat tot 70 procent van de kindmigranten volwassenen zijn. 

Kinderen en armoede in Nederland

In Nederland groeit een aanzienlijk aantal kinderen op in armoede. Uit cijfers blijkt dat ongeveer 1 op de 12 kinderen opgroeit in gezinnen die onvoldoende geld hebben voor basisvoorzieningen én sociale activiteiten. Zo kan 28% van deze gezinnen geen uitjes of betaalde activiteiten doen, 10% kan geen verjaardag vieren of vriendjes uitnodigen, en 7% kan niet meedoen aan schoolactiviteiten zoals schoolreisjes. Ook sporten zij minder: minder dan de helft van de kinderen in armoede doet wekelijks aan sport, tegenover 76–80% van kinderen uit gezinnen met een hoger inkomen.

Armoede gaat dus verder dan alleen geldtekort voor eten en kleding; het beperkt kinderen in hun sociale deelname en kan leiden tot uitsluiting. Terwijl sommige kinderen in armoede dergelijke ervaringen moeten missen, hebben andere groepen, zoals opgroeiende asielzoekers, vaak de mogelijkheid om mee te gaan naar uitjes of attracties. Dit contrast laat zien hoe belangrijk het is dat alle kinderen gelijke kansen krijgen om mee te doen aan sociale en culturele activiteiten.

In Engeland in 4-sterren hotels, in Nederland naar pretparken

2024 (bron) - Een groep van ongeveer 90 asielzoekers bracht vorig jaar een bezoek aan pretpark Toverland in het Limburgse Sevenum. Het uitje werd begeleid door personeel van het asielzoekerscentrum. 

Ervoor

Erna

Terwijl grote delen van de mainstream media haastig het protest van 13 september 2025 in Londen bestempelden als een "extreemrechtse" of zelfs "nazi"-bijeenkomst, liet de werkelijkheid ter plekke een heel ander beeld zien. 

Miljoenen gewone mensen — zwart en wit, jong en oud, homo en hetero — marcheerden zij aan zij. De vermeende 'racistische blanke supremacisten demonstratie' in Londen werd geopend door een zwart koor op het podium. 

Zij waren niet verenigd door haat, maar door een vastberadenheid hun land te verdedigen tegen de ongecontroleerde toestroom van illegale migranten en de misdaadcijfers die gemeenschappen ontwrichten. 

Dit was geen randverschijnsel; dit was Groot-Brittannië dat met één stem sprak: genoeg is genoeg.

De succesvolle restauranteigenaar die het bewijs was dat migratie dit land heeft verrijkt... en de Somalische crimineel en afgewezen asielzoeker die hem vermoordde

2025 VK - De heer Johal vertegenwoordigde het beste van het moderne Groot-Brittannië. Zijn moordenaar was een afgewezen Somalische asielzoeker.

'Ik geef de regering de schuld van de dood van mijn zoon', vertelde zijn vader, Sukhdev Singh, vechtend tegen de tranen, aan de Daily Mail, een dag nadat Nur tot levenslang was veroordeeld.

'Ze hadden hem eruit moeten schoppen. Hij was een migrant met een strafblad.'

Lees meer

De plattelandsgemeenschappen waar de infrastructuur kraakt, duizenden mensen op de wachtlijst staan ​​en de NHS-diensten op instorten staan... en nu staan ​​900 mannelijke migranten op het punt om 'gedumpt' te worden op militaire bases voor hun deur.

2025 VK (bron) - 'Pedofielen, verkrachters, gangsters... het kan iedereen zijn. Veel mensen van mijn leeftijd met een beetje verstand zullen weten wat er gaat gebeuren.'

Zijn mening werd gedeeld door Julie Logie (61), die zei: 'Waarom zijn ze überhaupt hierheen gekomen? Ik had geen moment gedacht dat de kazerne geschikt zou zijn voor dit soort mensen.'

'Wie weet wat er gaat gebeuren. Inverness heeft al een slechte naam gekregen door drugs. De mensen hier zullen het niet leuk vinden en ik zou bang zijn dat het problemen op straat zou veroorzaken.'

'We hebben gezien wat er in Engeland is gebeurd met asielzoekers die verkrachten en vermoorden, dus ik ben bang dat dat hier ook zal gebeuren.'

Wel ruimte voor asielzoekers, niet voor veteranen

De man die je ziet lachen terwijl de veteraan huilt, is Adil Ray.

VK 2025, steekpartijen, tweeledige rechtspraak, duizenden verkrachtingen

Duitsland: 8-jarig kind overleden na voor trein te zijn geduwd

2019 (bron) - BERLIJN Een 8-jarige jongen is maandag op het centraal station van Frankfurt om het leven gekomen nadat hij voor een hogesnelheidstrein was geduwd. De politie meldt dat de verdachte, een 40-jarige man uit Eritrea, is gearresteerd toen hij probeerde te vluchten. 

Ooggetuigen vertelden aan lokale media dat de verdachte eerst de moeder van de jongen op de rails duwde, maar dat zij wist te ontsnappen. Nadat hij het kind op de rails had geduwd, probeerde de verdachte ook een derde persoon voor de trein te duwen. Het motief van de verdachte blijft onduidelijk en de politie meldt dat hij het kind en zijn moeder niet kent, zo blijkt uit voorlopig onderzoek.

Dood Duits meisje (16) geen ongeluk, maar voor trein geduwd 

2025 (bron) In Duitsland heeft een Iraakse migrant een 16-jarig Oekraïens meisje gedood. 

Het zestienjarige meisje Liana was op weg naar huis na haar opleiding tot tandartsassistent toen een groep migranten haar begon te volgen. Het meisje belde haar grootvader en vertelde dat ze werd gevolgd en bang was. Het laatste wat hij aan de telefoon hoorde, was de schreeuw van zijn kleindochter.

Enige tijd later vernamen haar ouders dat Liana was overleden nadat ze door een trein was geraakt. Aanvankelijk berichtten de media en de autoriteiten dat het om zelfmoord ging. De familie wees deze versie echter van de hand en eiste een volledig onderzoek. Uiteindelijk bleek dat het meisje onder de trein was geduwd door een Iraakse migrant die al een uitzettingsbevel had gekregen, maar het land nog niet had verlaten. Hij wordt nu vastgehouden in een psychiatrische inrichting. Onderzoekers bepalen of hij toerekeningsvatbaar is en strafrechtelijk verantwoordelijk kan worden gehouden voor Liana's dood. Er is een kans dat hij, vanwege zijn opgegeven psychische problemen, aan gevangenisstraf kan ontsnappen.

Zachte asielrechter Hugo Norton-Taylor kiest de kant van verkrachters en moordenaars

Een Gazaanse familie van zes kreeg het recht om zich in Groot-Brittannië te vestigen via een regeling die bedoeld was voor Oekraïners. Een veroordeelde verkrachter ontliep uitzetting naar Afghanistan op grond van het argument dat de autoriteiten daar mogelijk een 'negatieve blik' zouden werpen op seksueel delinquenten. Een moordenaar werd verhinderd om te worden uitgezet naar zijn geboorteland Bangladesh omdat hij beweerde biseksueel te zijn.

Ze klinken misschien als een willekeurige selectie van steeds bizarre rechtszaken die in Groot-Brittannië worden behandeld onder het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM). Maar ze hebben één ding gemeen: bij elk van deze zaken zat rechter Hugo Norton-Taylor.

Het is inmiddels zes jaar geleden dat Norton-Taylor, toen 46, werd benoemd tot betaalde rechter in het Upper Tribunal, Immigration and Asylum chamber – de rechtbank waar geweigerde asielzoekers en andere buitenlandse ingezetenen die in Groot-Brittannië willen blijven hun zaak opnieuw kunnen laten beoordelen.

Maar in die tijd heeft Norton-Taylor een zekere reputatie opgebouwd. In een rechterlijke macht die soms lijkt te worden gedomineerd door 'bleeding-heart' liberalen, valt hij op door een uitzonderlijk groot aantal ondoorgrondelijke uitspraken.

Het vergt wat om zowel Keir Starmer, zelf mensenrechtenadvocaat, als onze linkse minister van Buitenlandse Zaken David Lammy te shockeren over een beslissing onder het EVRM. Maar dat gebeurde in de zaak van een Gazaanse familie die via het Oekraïense hervestigingsprogramma asiel vroeg in het Verenigd Koninkrijk.

De familie verloor, niet onredelijk, hun zaak bij het lagere tribunaal omdat ze geen Oekraïense staatsburgers waren en geen binding met het land hadden.

Toch werd die beslissing in januari van dit jaar door Norton-Taylor herzien, die oordeelde dat de eerdere uitspraak geen 'eerlijk evenwicht sloeg tussen de belangen van de appellanten en die van het publiek'.

Norton-Taylor probeerde die uitspraak vorige week nog te verdedigen tijdens een openbare ruzie met Lammy.

De familie is trouwens nog niet in Groot-Brittannië aangekomen omdat ze zich in Gaza bevinden en toestemming nodig hebben van de Israëlische regering om te vertrekken. Lammy weigerde tot nu toe het consulaire bijstand vanuit het VK, die nodig is om hun reis te faciliteren – wat Norton-Taylor ertoe bracht hem te adviseren 'het opnieuw te overwegen'.

Zoals het ministerie van Buitenlandse Zaken met enige bezorgdheid opmerkt, kan Norton-Taylor's beslissing de deur openen voor iedereen die in een conflictgebied woont om asiel aan te vragen in het VK. 

Dat zouden miljoenen mensen kunnen zijn. Maar in tegenstelling tot regeringsministers hoeft de rechterlijke macht zich niet bezig te houden met de praktische en financiële gevolgen van haar uitspraken. 

Norton-Taylor is toevallig de zoon van Richard Norton-Taylor, een voormalig journalist van The Guardian die nu schrijft voor de online publicatie Declassified-UK, vaak over Palestijnse kwesties.

In een recente bijdrage betoogde Norton-Taylor Sr op enigszins hysterische toon dat de beslissing van de regering om de groep Palestine Action te verbieden nadat haar activisten de RAF-basis Brize Norton waren binnengedrongen en twee vliegtuigen bespoten, 'alle onze burgerlijke vrijheden bedreigt'. Misschien zou hij eens een land willen noemen dat toestaat dat demonstranten haar militaire bases binnendringen en apparatuur vernielen.

Ik weet niet wat de jongere Norton-Taylor vindt van het besluit van de regering om Palestine Action te verbieden. Maar wat betreft zijn algemene liberale sympathieën lijkt hij zeker een afspiegeling van zijn vader te zijn.

In dezelfde maand waarin zijn excentrieke uitspraak asiel verleende aan de Palestijnse familie, werd bekend dat hij ook Ramazan Morina, een Albanees die twee keer was afgewezen, het recht gaf om in Groot-Brittannië te blijven omdat het 'hard' zou zijn voor zijn stiefkinderen. Migratiewetgeving handhaven of erkennen dat Albanië een veilig land is, deed er niet toe.

In de handen van Norton-Taylor draait ons immigratiesysteem om de gevoelens van kinderen die niet eens afstammen van de asielzoeker in kwestie.

Nog schokkender, naar mijn mening, was een uitspraak in 2022 waarin de uitzetting werd geblokkeerd van Ibrahim Ahmadi, een Afghaan die asiel had gekregen maar daarna zeven jaar gevangen zat voor het verkrachten van een vrouw in Glasgow.

Ernstige daders zouden na hun vrijlating uit Groot-Brittannië moeten worden verwijderd. Maar Norton-Taylor, samen met een andere rechter, Tom Wilding, oordeelde dat Ahmadi niet uitgezet kon worden omdat het 'redelijk waarschijnlijk is dat de Taliban een negatief oordeel zouden vellen over iemand die een gewelddadig seksueel misdrijf in een westers land had gepleegd'.

Gezien de manier waarop de Taliban vrouwen behandelen, is het moeilijk voor te stellen dat zij zich druk zouden maken om wat hij had gedaan, maar wederom hebben we dankzij rechters als Norton-Taylor een migratiesysteem dat moordenaars en verkrachters beloont.

Ahmadi kreeg trouwens bijstand voor zijn beroep ter waarde van £1.330 – betaald door u en mij.

Een soortgelijk verhaal was er met 'EH', een Bangladeshi die in 2008 een gevangenisstraf van minimaal 12 jaar kreeg voor de moord op zijn vrouw. De moordenaar had beweerd biseksueel te zijn – hoewel de rechtbank erkende dat hij hierover had gelogen om zijn zaak te ondersteunen.

Na zijn vrijlating had EH direct uitgezet moeten worden, maar dat werd tegengehouden op grond van artikel 3 van het EVRM, dat bescherming biedt tegen vernederende en onmenselijke behandeling, zoals het soort behandeling dat hij mogelijk zou kunnen krijgen vanwege zijn verzonnen 'biseksualiteit'.

De betrokken rechter? Juist, weer Norton-Taylor.

Beslissingen als deze liggen zeker ver af van wat de bureaucraten die het EVRM in 1950 opstelden voor ogen hadden.

Maar het probleem met het verdrag – zoals critici terecht opmerken – is dat de vage principes ruimte laten voor interpretatie. Dit geeft rechters enorme vrijheid in hun uitspraken, waarvan bepaalde liberaal ingestelde functionarissen graag gebruik maken. En dat is nog maar het topje van de ijsberg.

Laten we ook Shaban Binaku niet vergeten, de Kosovaar die illegaal Groot-Brittannië binnenkwam nadat hij was veroordeeld voor diefstal, wapenbezit en het leveren van drugs van klasse A – maar die in 2020 toestemming kreeg om te blijven omdat uitzetting oneerlijk zou zijn voor zijn kinderen.

Of de Soedanese '16-jarige' die volgens de rechter 'waarschijnlijk' de waarheid sprak over zijn leeftijd toen hij asiel aanvroeg – ondanks zijn terugwijkende haarlijn, baard en fysieke kenmerken die wezen op een leeftijd van ongeveer 25 jaar. Opnieuw uitspraken met Norton-Taylor's handtekening.

Hij is niet de enige rechter die opvallend gunstige beslissingen neemt ten opzichte van migranten.

Maar het is verbazingwekkend hoe vaak hij betrokken is bij het terugdraaien van 'strengere' beslissingen van lagere tribunalen.

Wat nog zorgwekkender is, is de 'groupthink' van andere rechters die kritiek willen voorkomen. In februari – toen zowel de premier als de Conservatieve leider Kemi Badenoch de uitspraak om asiel te verlenen aan de Gazaanse familie veroordeelden – klaagde Baroness Carr, Lady Chief Justice, over een 'toenemende campagne van aanvallen' op rechters.

In een democratie is het essentieel dat wij de machtigen ter verantwoording kunnen roepen. Wanneer rechters als Norton-Taylor feitelijk een migratiebeleid opleggen dat sterk afwijkt van de publieke opinie en het officiële regeringsbeleid, is dat van belang.

Voor velen van ons stinken de meeste uitspraken van Norton-Taylor. Hopeloos slapzinnige rechters zoals hij ondermijnen het vertrouwen van het publiek in onze beroepshoven, misschien onherstelbaar.

The Mail on Sunday, 10 aug 2025
Door ROSS CLARK 

Rechter Fiona Beach die drugsdealer met mes in het VK liet blijven, zat in het bestuur van een pro-asielorganisatie

Een rechter die de controversiële toestemming gaf aan een drugsdealer met mes om in Groot-Brittannië te blijven, zat ooit in het bestuur van een pro-asielorganisatie. Fiona Beach oordeelde dat de 26-jarige Christian Quadjovie geen bedreiging vormde voor de maatschappij, ondanks een reeks veroordelingen, waaronder voor aanranding, mesbezit en herhaalde drugsdelicten. De in Frankrijk geboren crimineel heeft in totaal 963 dagen in de gevangenis doorgebracht sinds hij in 2009 op tienjarige leeftijd in het VK aankwam.

Maar hij kreeg gratie van de rechter, een voormalig directeur van Asylum Aid die migranten kosteloos vertegenwoordigde namens de liefdadigheidsinstelling Bail for Immigration Detainees, meldde The Sun on Sunday. Het vonnis is inmiddels vernietigd nadat overheidsadvocaten beweerden dat het 'tegen de bewijslast in' was gewezen. En schaduwminister van Justitie Robert Jenrick heeft een formeel verzoek ingediend bij het Judicial Conduct Investigations Office om te onderzoeken of rechter Beach (54) haar eerdere functies had opgegeven. Hij zei dat het schijnbare belangenconflict van de rechter het vertrouwen in de rechtbanken ondermijnde. 

'Dit is het nieuwste voorbeeld van een immigratierechter met een visie op open grenzen', vertelde hij zondag aan The Sun.  

'De gelijkenis tussen haar beslissingen en de politieke opvattingen die ze heeft geuit, ondermijnt het vertrouwen in het systeem volledig. Rechters moeten onafhankelijk zijn.' 

Rechter Beach werd in het jaarverslag 2007 van Bail in Immigration genoemd als een van de advocaten die vrijwillig hun tijd hadden vrijgemaakt om hun cliënten in de rechtbank te vertegenwoordigen. 

Uit documenten blijkt dat ze tussen september 2004 en februari 2007 directeur was van Asylum Aid. 

Rechter Beach behandelde Quadjovies zaak voor het eerst in april vorig jaar. 

Hij was eerst op 12-jarige leeftijd veroordeeld voor seksueel misbruik van een meisje onder de 13, en kreeg vervolgens in 2016 een doorverwijzingsbevel van negen maanden voor het dragen van een mes in het openbaar. 

Later datzelfde jaar werd hij veroordeeld voor drugsdelicten, werd hij 30 maanden vastgehouden en na zijn vrijlating betrapt met nog meer drugs. 

Het ministerie van Binnenlandse Zaken probeerde Quadjovie te deporteren, maar hij betoogde dat hij niet in Frankrijk zou kunnen re-integreren. 

Een woordvoerder van de rechterlijke macht zei dat alle rechters een eed hadden afgelegd om onpartijdig te blijven. Ze voegden eraan toe: 'In elke zaak nemen rechters beslissingen op basis van het aangevoerde bewijs en de argumenten en passen ze de wet toe zoals die is.' bron Dailymail

Rechter Justice Bean, die oordeelde dat het migrantenhotel in Epping open mag blijven, zal naar verluidt zijn functie uitoefenen vanwege zijn historische banden met linkse organisaties

2025, VK, bron - De rechter die oordeelde dat asielzoekers in een hotel in Essex gehuisvest mogen blijven, is bij de rechterlijke macht gemeld te midden van beweringen van 'ogenschijnlijke vooringenomenheid' vanwege zijn banden met linkse organisaties. 

Lord Justice Bean deed vrijdag de baanbrekende uitspraak van het Hof van Beroep, wat betekende dat een aanvankelijk verbod om migranten te huisvesten in het Bell Hotel in Epping Forest niet langer geldig was. Lord Justice Bean, die samen met twee andere rechters zitting had, zei dat de oorspronkelijke rechter 'een aantal principiële fouten' had gemaakt. Het betekende een overwinning voor het Ministerie van Binnenlandse Zaken, dat hotels mag blijven gebruiken om asielzoekers te huisvesten, ondanks zorgen van lokale raden en protesten vanuit de gemeenschappen. 

Maar een vooraanstaande advocaat heeft de senior rechter doorverwezen naar het Judicial Conduct Investigations Office (JCIO), dat zich bezighoudt met disciplinaire maatregelen, te midden van beweringen over mogelijke belangenconflicten. Lord Justice Bean was van 1989 tot 1990 voorzitter van de socialistische Fabian Society, die nauw samenwerkt met Labour. 

Hij werd opgevolgd door vooraanstaande Labor-leden, waaronder voormalig minister van Buitenlandse Zaken Robin Cook, minister van Financiën Ed Balls, minister van Kinderzaken Margaret Hodge en burgemeester van Londen Sadiq Khan. Hij was een van de oprichters van de Matrix Chambers, samen met Cherie Blair, de echtgenote van voormalig Labor-premier Tony Blair, terwijl Lord Hermer, de huidige procureur-generaal, zich later aansloot. Lord Justice Bean zou ook penningmeester zijn geweest van de Society of Labor Lawyers, die zichzelf omschrijft als een 'denktank en gelieerde socialistische vereniging die juridisch en beleidsadvies geeft aan de Labor Party'. 

Advocaat Steven Barrett, die de rechter naar het JCIO verwees, zei in een bericht op sociale media: 'Hij had het beroep in de zaak Bell Hotel niet moeten behandelen.'

De heer Barrett diende de klacht donderdag in, vóór de uitspraak, en verwees daarbij naar 'het publieke vertrouwen in de rechterlijke macht'. Na de uitspraak van vrijdag schreef hij: 'Ik heb deze kwestie al vóór de uitspraak aangekaart - omdat het al een probleem was.' 'Het is nu veel ernstiger.' 'Het probleem is schijnbare vooringenomenheid - geen daadwerkelijke vooringenomenheid.' 'Er moet recht gedaan worden.' 

Somani Hotels, eigenaar van het Bell Hotel, en het Ministerie van Binnenlandse Zaken hebben een uitspraak van het Hooggerechtshof aangevochten die de huisvesting van 138 asielzoekers na 12 september zou hebben stopgezet. In een eerste uitspraak verleende rechter Eyre de Epping Forest District Council (EFDC) een voorlopige voorziening nadat de autoriteit had beweerd dat Somani Hotels de planningsregels had overtreden door het Bell Hotel te gebruiken als accommodatie voor asielzoekers. Maar ministers kregen kritiek omdat ze de maatregel aanvochten, en Tory-leider Kemi Badenoch zei: 'Lokale gemeenschappen mogen niet de prijs betalen voor Labour's totale falen op het gebied van illegale immigratie.' Ze riep Conservatieve gemeenteraden op om soortgelijke gerechtelijke bevelen te blijven aanvragen tegen asielzoekershotels in hun regio.

Verschillende gemeenteraden hebben al aangegeven soortgelijke juridische procedures te willen starten, ondanks de uitspraak van het Hof van Beroep. Dit geldt ook voor door Labour geleide instanties. In reactie op de uitspraak zei minister van Binnenlandse Zaken Dame Angela Eagle dat de regering zich ertoe verbindt alle asielzoekershotels tegen het einde van dit parlement te sluiten, maar voegde eraan toe dat ze in beroep is gegaan tegen de uitspraak van het Hooggerechtshof, zodat het hotelgebruik op een 'gecontroleerde en ordelijke manier' kan worden beëindigd. De districtsraad van Epping Forest heeft gezegd dat ze 'niets uitsluit' na de uitspraak van het Hof van Beroep, inclusief het indienen van een verzoek om een ​​tijdelijk verbod bij het Hooggerechtshof. 

De rechters vernietigden de toekenning van een tijdelijk verbod door het Hooggerechtshof en uitten hun zorgen dat dit 'wanordelijke' en 'onwettige' protesten rond asielopvang zou kunnen stimuleren; de vertraging van de gemeente bij het indienen van haar juridische procedure, die als 'procedureel oneerlijk' wordt omschreven; en het 'risico op onrecht' als bewoners vóór de volledige hoorzitting in oktober uit het hotel zouden worden verwijderd. Eppings rechtszaak volgde op een reeks protesten buiten het hotel, te midden van beschuldigingen van seksueel misbruik met betrekking tot twee mannen die er verbleven. Bij sommige protesten kwamen botsingen met de politie tot stand, wat resulteerde in zes aanklachten wegens gewelddadige verstoring van de openbare orde, van wie er twee schuldig hebben gepleit.

Migrant verkrachter ontloopt uitzetting nadat rechtbank oordeelt dat de aard en duur van de aanval op zijn 16-jarige slachtoffer geen uitzonderlijk ernstig misdrijf vormden

De Zweedse rechter Lena Berggren is lid is van een extreemlinkse partij

2025 - Zweden (bron) Een migrant is in Zweden gespaard gebleven van uitzetting nadat een rechtbank oordeelde dat de duur van de aanval op zijn 16-jarige slachtoffer niet kon worden beschouwd als een "uitzonderlijk ernstig misdrijf."

De Eritrese vluchteling Yazied Mohamed (19) verkrachtte Meya Åberg terwijl zij door een tunnel liep na haar dienst bij McDonald's in Skellefteå. Zij had helaas de bus gemist.

De migrant greep de telefoon van het meisje, sleepte haar de tunnel in en viel haar seksueel aan totdat ze zich wist los te maken. Volgens de Zweedse wet kunnen migranten alleen worden uitgezet als het misdrijf "uitzonderlijk ernstig" is én zij ook een risico vormen voor de openbare veiligheid. Tegen lokale media zei Åberg over haar beproeving: "Ik wil zeggen dat ik hem haat, en dat hij me heeft kapotgemaakt."

De beslissing heeft tot verontwaardiging geleid. Voormalig Brits minister Nadhim Zahawi noemde de uitspraak "waanzin."

"Een onrecht aangedaan aan dat arme meisje en haar familie. Een krankzinnig oordeel — zet deze crimineel uit, Zweden, word wakker!"  Hij voegde eraan toe: "De verkeerde kant van de geschiedenis — als de wet een ezel is, verander dan de wet." Discussies over migratie zijn al lange tijd een omstreden onderwerp in Zweden.

In 2024 laaide de woede opnieuw op toen bekend werd dat de Syrische asielzoeker Karam Kanjo (26), die voorwaardelijk vrij was na de verkrachting van een andere vrouw, opnieuw toesloeg — ditmaal tegen een oudere vrouw op weg naar het graf van haar echtgenoot.

 Ondanks waarschuwingen van de politie dat hij nog steeds een gevaar vormt, komt hij in het Verenigd Koninkrijk vrij zonder enkelband of toezicht — mogelijk gemaakt door een juridisch gat.

Critici stellen dat de vriendelijke woorden van de rechter een klap in het gezicht zijn van de slachtoffers van terreur en laten zien hoe het Britse rechtssysteem de veiligheid van burgers onvoldoende beschermt.

Illegale immigrant 'onthoofdt hotelmanager met machete na seksueel misbruik van 14-jarig meisje'

7 nov. 2025 VS (bron) Yordanis Cobos-Martinez (37) werd er ook van beschuldigd een 14-jarig meisje achter struiken te hebben gesleept om haar seksueel te misbruiken, voorafgaand aan de verontrustende onthoofding.

Een illegale immigrant wordt ervan beschuldigd een motelmanager met een machete te hebben onthoofd en vervolgens zijn hoofd over de parkeerplaats te hebben geschopt.

Yordanis Cobos-Martinez (37) zou Chandra Nagamallaiah (50) hebben aangevallen nadat een ruzie over een kapotte wasmachine escaleerde. Zijn vrouw en kind waren getuige van het verontrustende incident, aldus het Department of Homeland Security (DHS).

De Cubaan verbleef illegaal in de VS en verbleef op 10 september in het Downtown Suites Motel in Dallas, waar het hoofd van Nagamallaiah in een vuilnisbak werd gevonden, blijkt uit rechtbankdocumenten. Hij was eerder in 2018 gearresteerd nadat hij naar verluidt een 14-jarig meisje achter de struiken had gesleept om haar seksueel te misbruiken. De aanklacht werd echter ingetrokken wegens gebrek aan bewijs. In juni 2017 werd hij in South Lake Tahoe, Californië, ook beschuldigd van een poging om naakt de auto van een vrouw binnen te komen, terwijl hij aan haar haar en kleding trok.

Het Department of Homeland Security (DHS) bracht een verklaring uit waarin stond dat Cobos-Martinez een Cubaanse staatsburger is met een definitief uitzettingsbevel uit de Verenigde Staten.

Hij zat recentelijk vast in een detentiecentrum van de ICE ten westen van Dallas, aldus het ministerie. Volgens DHS heeft Cobos-Martinez "een strafblad met onder meer seksueel misbruik van kinderen, diefstal van een motorvoertuig, wederrechtelijke vrijheidsberoving en carjacking."

"Dit afschuwelijke monster onthoofdde deze man voor de ogen van zijn vrouw en kind en schopte vervolgens het hoofd van de slachtoffers op de grond. Deze gruwelijke, barbaarse moord op een slachtoffer in een motel door Yordanis Cobos-Martinez was volledig te voorkomen geweest als deze criminele illegale vreemdeling niet door de regering-Biden in ons land was vrijgelaten, aangezien Cuba hem niet terug wilde nemen", aldus adjunct-secretaris Tricia McLaughlin.

"Dit is precies waarom we criminele illegale vreemdelingen naar derde landen sturen. President Trump en minister Noem staan ​​barbaarse criminelen niet langer toe om voor onbepaalde tijd in Amerika te verblijven. Als je illegaal naar ons land komt, zou je in Eswatini, Oeganda, Zuid-Soedan of CECOT kunnen belanden."

Cobos-Martinez en een vrouw waren op het moment van de moord een kamer aan het schoonmaken, aldus de verklaring. Schreeuwend vluchtte Nagamallaiah naar de receptie van het motel, maar Cobos-Martinez volgde hem en bleef hem snijden, aldus de verklaring. Op een gegeven moment probeerden de vrouw en zoon van het slachtoffer Cobos-Martinez tegen te houden, maar hij duwde hen weg en bleef Nagamallaiah aanvallen, aldus de verklaring.

Cobos-Martinez haalde een sleutelkaart en een mobiele telefoon uit Nagamallaiahs zakken en bleef het slachtoffer snijden "totdat zijn hoofd van zijn lichaam was verwijderd", aldus de verklaring.

Cobos-Martinez schopte Nagamallaiahs hoofd de parkeerplaats op, pakte het vervolgens op en gooide het in een afvalcontainer, aldus de verklaring.

Hulpverleners zagen Cobos-Martinez wegvluchten en volgden hem. Agenten arresteerden hem ongeveer een blok verderop. Naast het kapmes, aldus de verklaring, werd Cobos-Martinez ook aangetroffen met Nagamallaiahs sleutelkaart en mobiele telefoon. De Amerikaanse president Donald Trump veroordeelde de gruwelijke misdaad en plaatste zijn gedachten op Truth Social.

"De tijd om deze illegale immigrantencriminelen soft aan te pakken is voorbij onder mijn bewind", zei Trump in een bericht op zijn Truth Social-platform.

De president voegde eraan toe dat Cobos-Martinez "tot het uiterste zal worden vervolgd" en "zal worden aangeklaagd voor moord met voorbedachte rade".

Hij raakte geïrriteerd omdat Nagamallaiah niet rechtstreeks met hem sprak en in plaats daarvan op de vrouw vertrouwde voor de vertaling, zo wordt beweerd.

In de eedverklaring werd een video vermeld waarop te zien was hoe Cobos-Martinez de motelkamer verliet, een machete pakte en Nagamallaiah herhaaldelijk sneed en stak.

Vladimir Putin 

Er circuleren beelden waarin Vladimir Poetin lijkt op een christelijk-orthodox gelovige, bijvoorbeeld tijdens zijn deelname aan de waterdoop. Maar zijn daden verraden het tegendeel: mensen worden aan hun vruchten herkend. Kinderen worden gedood, gezinnen worden verscheurd, en een leger van 10.000 man wordt ingezet om moeders te verkrachten.

Margarita Simonjan, een van de meest prominente woordvoerders van het Kremlin, verklaarde op televisie dat het waarschijnlijker is dat Poetin op de rode knop drukt dan dat hij Rusland een oorlog laat verliezen. "Aan de ene kant is dit verschrikkelijk, maar aan de andere kant gaan wij naar de hemel, terwijl zij gewoon zullen sterven… Uiteindelijk sterft iedereen," zei ze. (bron)

Volgens een rapport van het Bureau voor Democratische Instellingen en Mensenrechten (ODIHR) verkrachtten Russische soldaten een negen maanden oude baby voor de ogen van haar moeder. In Irpin werden meisjes en jonge vrouwen van 14 tot 24 jaar vastgehouden en verkracht in een ziekenhuiskelder; negen van hen raakten zwanger. In Zabuchchya werden lichamen gevonden met afgesneden oren en uitgetrokken tanden. In de stad Trostjanets ontdekten onderzoekers meerdere martelkamers. (bron, 2022)

Hamas 

Onrust in Gaza na openbare executies door Hamas, zie foto (14 oktober 2025). Je ziet geen ondervoede mannen en kinderen (vrouwen zijn weer ergens verstopt). Waar is de hongersnood?