Aphorism

The road less taken is yours. Embrace the challenge.

Responsabilitas est sacrificium

Over het nemen van leven uit eigen schoot..
Liever draag ik zelf het zware leed,
dan dat ik breek wat nog niet leeft.
Over het laten sterven van onschuldige (dieren)zielen..
Liever snijd ik vlees van mijn eigen bot,
dan dat ik deel word van andermans lot.
Over de medeplichtigheid van wegkijken en zwijgen..
En geen daad zo zwart als laf verraad,
wanneer zwijgen zachter lijkt dan daad.
Over het nemen van verantwoordelijkheid...
Laat pijn maar komen, ik kies mijn kruis,
maar nooit ten koste van andermans thuis.

De weg van de wereld

Predik je kortzichtigheid, lopen de journalisten de deur bij je plat.
Predik je vrede, heeft niemand interesse.

Vraag je om loyaliteit, zie je niemand.
Vermoeden ze losbandigheid, staat iedereen in de rij.

Ze willen rust, maar bingewatchen moorddocumentaires alsof bloedvergieten ontspanning brengt.

Mensen zeggen dat ze vrede willen, maar niets is minder waar. Voor een bord vol gemak wordt een koe in stukken gezaagd - het bloed nog warm, terwijl de saus al op het vuur staat.

Voor een beetje flair en een trendy merk dragen ze trots schoenen, gemaakt door kinderhanden die hamerden onder tl-licht in fabrieken zonder ramen. 

Ze eisen het behoud van hun wortels,
maar spijkeren hun eigen tradities aan het kruis. 

Zo is de weg van de wereld.

De Tchaikovskistraat

Een klant gaf haar adres: Tchaikovskistraat. Het was zoveel jaren geleden – ik was nog jong.

Ze spelde het langzaam, alsof het mij onbekend moest zijn. Maar rond mijn tiende klonk in mijn kamertje al de radio: klassiek. Klassieke muziek, en een zender vol natuurgeluiden, waar het ruisen van bomen me meenam naar een denkbeeldig bos.
Je kunt je voorstellen hoe ik me voelde toen ik voor het eerst Forest Murmurs van Wagner hoorde.

Alsof ik het nooit had kunnen kennen.
Alsof schoonheid pas begon waar haar weten ophield.
Maar dat deerde me niet.
Waar aannames wonen, sluimert zelden diepte.

Vandaag komt dat gevoel terug – dat zachte nietsderen te midden van een wereld in brand.
Ik dwaal met Dostojevski door morele mist,
waar mensen wijzen met vingers,
maar nooit met het hart.
Geen verantwoordelijkheid, wel oordeel.
Geen vragen, wel schuldigen.

150 miljoen dierenharten stoppen elke dag
- niet in liefde, maar in staal.
Niemand heeft ooit een dier doodgeknuffeld in een slachthuis.

The Ancient Call

(I think this was was written in 2006 or so)

Prone to extremes am I
Satisfied with only the best
The best healer, the best combatant, the best poet
The best of the best with no place for the rest.
I am a lover, but it's not love that bonds me
I am a fighter, I strive for devotion and loyalty
For the sword must be molded in fire and thunder
in trials and tribulations, a pure and ultimate force
I call upon the four elements and stand before the four winds
a natural intoxication of knowledge and energy unified
I like Gods legion to be amused as well when the kingdoms fall
When we wash our feet in the blood of the wicked
I want them to attack in fury, merciless and full of wit
before the ancient winds will whisper in their ears
"Come back holding your shield or being carried upon it!"

Black Consumption

Satan was thrown out of Heaven because of his pride
Many are jailed because they were blinded by pride
Justifiable pride comes not out of love for thyself but for others
Like a mothers pride when her child learns well
So there are two different sources where pride comes out off
Be aware of which one you have
- the wrong one consumes you,
And will throw you out of Heaven too

Damocles and Pandora meet Deus ex Machina

I have a curse that needs to be lifted
A therapist will blame it on childhood
A psychic will talk about bad karma and what I did wrong in a past life
A priest will tell me to pray and repent my sins
A drunk will tell me to raise a glass until I forget about it
Therefore chose your friends carefuly.
narrow minds, will give narrow opinions
Hateful minds, will give hateful speeches
None will lift you up, but drag you down in their sorrow
Now I say, this was just a moment of weakness,
for yes there is a curse
but just like with every great gift comes a lot of responsibility so I stick by Aristophanes's side..
just wait for the plot twist

Jehova's getuige aan mijn deur 

Ik zeg: "Vriend, ik sta al in het licht,
Kijk een paar deuren verder, daar is het donker."
Maar nee, hij bleef vragen stellen.
Om me te proberen te overtuigen voegde hij toe:
"Ben je niet bang voor de hel?"
"Nee, zeker niet," antwoordde ik.
Ik vertrouw volledig op Gods rechtvaardigheid.
Als ik in de hel beland,
dan is het omdat ik daar verdien te zijn. 

Identiteitsroof op zielsniveau

Je draagt mijn woorden als een jurk van licht,
maar voelt de hitte niet waarin het is gesticht.
Je zingt mijn lied, maar mist de toon,
want echo's dragen nooit een ziel
Wat heilig is, kent geen façade,
het schuilt in pijn en echte daden.

Niets nieuws

In de donkere nacht van de ziel,
waar de maan slechts sluimerend waakt
en sterren verbleken achter het kolos van menselijk schroot
rondom de verdwaasde aardkloot,
loop ik — niet verloren,
maar gevoelsmatig doelloos.

Rond mij gillen ze om kogels, altijd om de dood —
voor hem, voor haar, voor iedereen die anders ademt.
Hun harten, galgen vol meningen.
Hun monden — slachthuizen met een glimlach.
Kauwend op karkassen met een krant in de hand
Een Holocaust, zachtmoedig en stil,
in plastic verpakt en biologisch verantwoord.

The Stone Heart of Prometheus 

I walk with a blade still lodged in my chest,
not from a single hand,
but a parliament of ghosts —
each one once welcomed, each one once fed.

They say Achilles fell by his heel,
but I —
I drove the blade myself.
The scar is scripture,
etched in silence, read by no one. 

Now I walk beside Prometheus,
not for his fire,
but for the rock that broke him daily —
and still, he did not beg.

Aphorism

When you are close but still too far,
It does not matter where, but who you are.  

Changing Seasons

(written around 2010?)
It is 2025 now. I assure you, such feelings no longer linger.

Years are passing by
wrinkles are forming around the eyes
my black cat's whiskers turning white
sending prayers by candlelight
There is no cure for the occasional loneliness
and as long as I remember,
no remedy for December. 

Klassiek verdedigingsmechanisme 

In religieuze, filosofische en literaire tradities wordt dit gedrag al eeuwenlang benoemd –
jaloezie, trots, kwaadsprekerij: uitingen van innerlijk ongemak en angst.

Ze glibberen van kamer naar kamer,
met een listige tong,
en fijngeknepen ogen.
Hun woorden – zacht, maar vol venijn,
(sssst... zachtjes wordt er gesproken)
zoekend naar hongerige oren.
En waar twijfel leeft,
daar laten zij hun sporen.
Ze woekeren weelderig waar men zwijgt,
waar niemand naar de waarheid kijkt.
Hun adem drijft op eigen onzekerheid,
die oude zonde die elke weldenkende haat –
een plaag die nooit haar masker laat.

Arrow 

They don't talk to you but about you
good or right, does not matter
Lonesome my Father must be
when they speak of Him in sheer vanity
Only in their darkest moments
they remember his name.  

Oorworm 

Een slechte tegenstander is een aanval op je intellect.
Het toont van geen enkel respect
Hoe wil je een mens analyseren die zijn mentale condities beheersen kan
Die je beter kent dan jij jezelf.
Die weet dat hij altijd op het toneel staat,
omdat de wereld toekijkt of hij door het ijs zal zakken
Hoe wil je plannen smeden in het geniep
Als de ander ze in zijn dromen ziet.
Hoe wil je de ziel uit de mens halen.
Dat lukt je niet. 

Aforisme

Ik kon je niets geven wat ik zelf ook niet had. 

Flos Ex Nihilo 

En ineens vult de kamer zich weer met de geur van verse rozen.
Je ademt het diep in, zo diep als je kan,
en een glimlach van oor tot oor siert je gezicht.
Wat een gift!

Aphorism

I feel sadness because I am unable to stop time. 

The Quiet Brilliance 

I wish I could show you -
but I can't.
I can't show you how beautiful my son is,
a body sculpted like a Greek god,
with eyes the color of distant oceans,
and a jawline sharp as truth.

I can't show you his quiet strength,
how kindness lives beside responsibility in his chest,
how he carries both without complaint.
There's so much I want to share -
you'd think I'm already oversharing.

But you have no idea
how many battles I've fought,
how many storms I've endured,
how many fires I've walked through.
How much I have learned,
how many people I spoke to
how many winds I have heard whispering.

My son is one of the marvelous gems
shaped by fate and touched by God.
I wish I could show you -
there's so much to share,
but some things are too sacred to display.

Gepensioneerde neuronen

Dag in, dag uit, veilig en vertrouwd
dezelfde patronen.
Onszelf ontwikkelen doen we niet.
De hippocampus slinkt, herinnering verwaait,
de precuneus dooft - bewustzijn dat verdwijnt.
Witte stof verbrokkelt, netwerken vervagen,
je denken wordt traag. 

"Zo doen we het hier," klinkt de echo van stilstand,
maar neuroplasticiteit ligt nog in eigen hand.
Je kan blijven leren, in jezelf investeren
maar daar heb je wel een wil voor nodig. 

Lullaby

(written in 2003 or so)

Aimlessly wondering - bathing in disgrace
Sold their souls to pleasure, no dignity remained.
The flock, the sheep, awaiting to get devoured
the helpless ignorant mass
- living their final hours,
Their weights crushed by responsibility ignored
For in last days of judgment
- they all shall taste the sword.

Aphorism

It's not the gulls that make the mess, but those who leave it behind; not the stranger who breaks in, but your brother who leaves the door open.

Celibacy

(written in 2019 after being asked on a date) 

like a lioness in a cage
self-imposed,
the wall so tall
a little bite
a little blood
a little lick
a little bit to satisfy the thirst
alas one drop will release the beast
it's a pigeon anyway

Explanation: Once, someone showed an interest in me. I took them along to a survival weekend. There, I gave a clear order: no food, little to no water and sleep for the entire weekend - to see how people would react under such conditions. Would the bravado still be there? It wasn't. I also took someone who constantly bragged about being a good boxer to the dojo where I trained. He couldn't keep up and ended up laid out for two weeks. After that, he never spoke of sports again.

I once presented a dilemma - something that had occupied my thoughts - to two people who had shown interest in me. Neither came up with anything of substance. One by one, I closed all doors. Every now and then, there's a flicker of primal instinct—something that lets you play with it for a moment, like a cat toying with a mouse. But lust is blind. Look closer: it's not a lion. It's a city pigeon. Let it pass.

The Intellectual Duel

Watch out for that man - he's read Sun Tzu.
Now, has he?
I raise you Machiavelli, Goebbels, von Clausewitz... and Sun Tzu.
But to keep the blade from cutting too deep,
to keep it civilised, even poetic,
I raise you Musashi, Tsunetomo...
and a cup of stillness from Sen no Rikyū.

Gewetensnood

Een boodschap haastig, 't uur was kort,
Voor 'k naar de les mij spoeden mocht.
Doch voor de winkel, aan den kant,
Zag ik een vrouw, gansch broos van stand.

Een vader sprak, zijn kind nabij:
"Zij heeft ervan gegeten, zij."
Ik liep naar binnen, kort van geest,
Denkend: "Hij geeft haar straks wel 't meest."
Doch 't antwoord klonk al zonder daad 
't Was niet zijn wil, dat zij meer kreeg

Mijn ziel werd zwaar, mijn hart bekneld,
Waarom ben ik er niet heen gelopen?
Mijn ogen zochten haar in 't rond,
En daar zat zij - laag bij den grond.
't IJsje at zij, schamel, bleek,
Mijn hart werd stil, mijn zucht werd diep:
Wat mens onwaardig men haar liet.

Wellicht, dacht ik, had hij geen geld,
Doch 't klonk mij vreemd - te vaak gezien
Ja dat verweer, en 'k weet te goed:
't Is zelden waar, al klinkt het zoet.

Kort na dien dag zag ik haar gaan,
Langzaam, schuifelend voortlangs 't laan.
"Mevrouw," sprak ik, "wilt u een ijsje?
En vergeeft gij mij mijn stilzwijgen?"
Het gemis bleef drukken op mijn hart,
mijn nalatigheid een last van dagen.
Zij knikte vriendelijk en wandelde met mij mee,
Een beschaafde dame, een zachte groet,
Die meer dan duizend woorden doet. 

De verkoopster sloeg haar niet eens gade.
Schandelijk, oordeel niet naar kleed!
Want menig ziel draagt stille leed. 

Dankbaar ben ik, dat ik mij boog,
En dat de schuld mijn hart bewoog. 

God heeft mij vergeven,
doch ik bewaar Mijn zonden,
Opdat ik wakk're blijf en zie,
Wat recht vereist - en sympathie.
Wie zegt geen zonden te begaan,
Die heeft wellicht nooit stilgestaan.
't Is zelfbedrog, een ijdel woord,
Als men zich van geen krenking stoort.

Echo zonder gezicht

Wat drijft dit gedrag? Niet waarheid. Niet nieuwsgierigheid.
Maar de onwil om eigen stilstand onder ogen te zien.
Want wanneer iemand verandert, confronteert dat wie zichzelf nooit durfde verleggen. De angst voor transformatie wordt dan geprojecteerd op wie wél beweegt.
Niet uit feitelijkheid, maar uit emotie. Niet uit zorg, maar uit controle. 

Daar waar zij ooit struikelde,
bouwden anderen een altaar.
Ze telt geen dagen,
zij plant seizoenen.
Sommigen vangen schaduwen.
Roepen haar naam in een rookspoor van vroeger,
knippen haar in stukken,
plakken haar op geurloze pagina's.
De echo van haar fout - hun favoriete instrument.
Ze spelen het vals, met dode akkoorden,
terwijl zij beweegt.
Gedichten als spiegels.
Geen schreeuw, maar stilte die iets draagt.
Gegroeid, zonder toeters, zonder vaandel.
Niet om te bewijzen, maar om te leven.
Met discipline als ritme,
en zachtheid als geloof.
En dan -
de stemmen die zichzelf nooit verlegden,
geen gedachte opgepoetst,
geen gewoonte ontgroeid -
duiken op uit archieven, algoritmes en oud zeer.
Hun vingers wijzen niet vooruit, maar terug,
met een blik op stand-by,
klampend aan het moment
waarop zij nog op hun niveau stond.
Evolutie wekt jaloezie
bij wie niet durft te veranderen.
Wie nooit gewandeld heeft,
herkent geen reis.
Ze bouwen huizen van rancune.
Hun vingers tikken geen argumenten, maar herhaling.
Hun ogen vangen geen nuance, maar echo.
Zij verzaagt niet.
Ze verandert. Ze vereenvoudigt.
Vecht met discipline.
Schept met compassie.
En die ander? Die groeit niet.
Dus proberen ze haar te snoeien -
want haar in bloei
herinnert hen aan
wat ze hadden kunnen zijn.

Aforisme

Rechtvaardigheid gaat voorbij uw huis, want u zwijgt en heeft gezwegen. 

Verval van Binnenuit 

Iedereen verlangt naar rijkdom,
maar weinigen zijn bereid ervoor te werken.

Iedereen wil gezond en sterk zijn,
maar weinigen kiezen voor de training die dat vraagt.

Iedereen verlangt naar een veilig land,
maar weinigen zijn bereid het te beschermen.

Iedereen zoekt zegen en invloed,
maar velen negeren dat verval begint bij het loslaten van hun eigen geloof.

En zo zullen anderen de vruchten plukken,
uw huis binnentreden en uw plaats innemen. 

Cor Est Porta 

Het kwaad is niet een mens, noch volk,
geen huid, geen stem, geen vaste plek.
Het dwaalt, het zwerft, het zoekt een woning -
een hart, een geest, een scheur, een trek.

Het wacht niet op een trom of vlag,
maar treedt zacht binnen door gemis.
Het spreekt met stemmen van verlangen,
en sluipt waar twijfel open is.

Het voedt zich met het hunk'rend hart,
Want waar het hart de meester mist,
daar heerst het beest 
- en neemt de geest tot gijzelaar.

Maar wie zijn geest met wijsheid wapent,
begrip en liefde als zwaard en staf,
keert om wat in de diepte loert,
en maakt het licht uit donker straf.

Zo zijt gij wachters, niet slechts dragers,
van ziel en wereld in dit uur.
Met metaperspectief als baken -
en liefde als uw hoogste muur.

Kies je narratief 

Susan Sontag.
Lucy Connolly.
Kerwin Duinmeijer.
Daniel Wretström.
Whoopi Goldberg. 
Rita Panahi.

Obećanje prisutnosti 

Duboko mi srce puca.
Čitam svjedočanstva,
gledam snimke,
shvaćam da sam bila premlada
i predaleko da bih stvarno znala što se događalo.
Da sam samo bila malo starija...
Da je život krenuo drugačijim putem...
Žao mi je što nisam bila tamo.
Ali sljedeći put,
bit ću uz vas.

Ik zou daar van meer betekenis zijn geweest dan hier.

Een mensenmens

Onbaatzuchtig, oprecht en belangeloos.
Geen verborgen agenda,
geen leegte,
geen dubbele bodem.
Ik heb het gezicht van vriendschap gezien.
Wat is zij bekoorlijk!

De verplichting van de vreemdeling

Gij waart vreemdeling, zegt het Woord,
zo gij nu ontvangt, doe dan recht.
Maar waar is de hand die ook zelf iets leert?
Of buigt voor het land dat haar bed verleent?

Niet enkel liefde werd daar geschreven,
maar wetten, trouw en tucht aan het huis.
Wie komt, komt niet als koning binnen,
maar als gast - met schoenen uit.

De landen die hun deuren openden,
waren en zijn niet zonder grens of gebod. 
Wie het brood breekt, eert ook de tafel,
en spreekt de taal van 'wij' en 'God'.

Barmhartigheid is geen blind vergeten,
geen uitwissen van wat is.
Maar geven, en dan wedergeven 
in wederzijds geweten gewis.

Laat de vreemdeling zich waardig tonen,
met vlijt, respect en rechte tred.
Niet slechts te rusten in ontvangen gaven,
maar levend naar het gastlandwet.

Aphorism

If I have to debate you to spare the life of an innocent being, you're not someone I need to convince - you're someone I need to protect others from.

Wespennest

Iedereen steekt er zijn snuit in, iedereen heeft er een mening over, en iedereen wordt gestoken. Verplaats het naar waar het geen kwaad kan — het wespennest behoort óók tot de natuur, dus extermineren is geen optie; dat is veel te simplistisch gedacht.
Het nest staat niet open voor dialoog, het is een debat. Je bent voor of je bent tegen, een vijand voor het leven. 

Finis erit, prima Fuit

The devoted love of Penelope awaiting Oddyseus
Samsons love for Delilah
Real love knows no limits, no boundries,
Its unconditional. Its Divine.
It waits and gives. Hopes.
Remains in faith against all odds.
When one loves with a pure love that succeeds petty emotions, the love looses its impatience, selfishness and expectations.

No free rides

(written in 2018)

No free rides, no membership fees,
you earn your badge of honor 
with blood sweat and tears: 
The Foreign Legion.
You can apply from age 17.5 till age 39.5

Liever niet

Liever heb ik geen voorspellende droomen,
Dan ben ik bedroefd, nog eer het geschiedt;
Want wat geschiedt, dat is onvermijdelyk,
Liever weet ik niets. 

Red Rose

(sent to a soldier in 2010)

Oh ye brave men, scattered around the globe
How I crave for this delight
The moment in which we all walk together
To enter the final fight.
I can hear all their hearts beating,
as loud as thunder.
Thus, courageous soldier
Let not alone my letters follow you,
wherever thoust might be,
For see the warmth of the sun as my extended arms,
when the sunbeam shines upon thee.
For as God shaped man in His likeness,
The blood debt shall be repaid
Tyranny, corruption, deceit and confusion
Cutting with a sharp blade the veil of disillusion
The ancient war - the time is now
The endless line drawn in the sand
Blood for Blood - by the righteous hand.

Aphorism

Is there a plan? There always is.

Aforisme

Ik maak voor niemand een knieval
Alleen voor God.
En als ik die knieval maak,
ben ik juist op mijn sterkst.

Groundhog Day

Elke keer een stukje verder zwemmen
op dat stukje hout, zo oud
en wanneer dan de kust in zicht is,
pakken donkere wolken zich samen,
gaat het onweren en hagelen
en sleept de woeste zee je weer terug
De dag breekt aan de zon schijnt
en je gaat weer zwemmen vol goede moed
Soms kom je een drenkeling tegen
je biedt een stuk van je hout aan en samen zwem je verder
je denkt, als ik nu rust kan jij zwemmen
en andersom, zo komen we er wel
maar het was geen mens, het was een meerman
die zich vermaakte om je leed
en toen hij uitgelachen was,
weer terug in de diepte gleed
En wanneer dan de vermoeidheid zijn tol eiste
het lied van de sirenes zo lieflijk klonk
De zon tot hallucinaties zorgdroeg
en je van de zoute zee dronk
langzaam het water je longen vult
is daar een stuk hout,
die plotsklaps uit de hemelen valt
Repeat.
Koor: Maar bekijk het van de zonnige kant!
Je zwemt in de zee, maakt dingen mee. Wat een genot!
Niet klagen maar dragen niet klagen maar dragen niet klagen maar dragen niet klagen maar dragen 

Aforisme

De situatie zal niet veranderen want de mens is niet veranderd. Zij ondergaat een onoverkomelijk lot door starheid. 

Aphorism

Let growth take you far, but let gratitude keep you close. Honor your parents.