
Mijn dichtwerk - expressieve teksten over strijd, ziel en symboliek
Wie mijn gedichten leest, zal het niet verbazen dat Oorlog en Vrede van Tolstoj en de werken van Shakespeare tot mijn favorieten behoren.
Ik schrijf nu en dan een gedicht, vaak doordrenkt van een theatrale en mythische ondertoon. Denk aan echo's van Griekse sagen, eeuwenoude oorlogen, en de innerlijke strijd van de mens in een moderne wereld.
Mijn gedichten kunnen soms donker, messcherp of melancholisch klinken, maar ze zijn vooral expressieve vertellingen van wat ik voel en beleef. Ik schrijf met een dramatische pen, niet uit een verlangen naar tragiek, maar omdat het deel uitmaakt van mijn ervaring van het leven.
Lees ze dus niet als dagboek, maar als een kleine toneelscène, waarin mijn woorden het licht en de schaduw vormen. En soms, soms voeg ik wat toe. of haal ik weer weg. Een gedicht is net als een website, het is nooit af.
De foto op deze pagina maakte ik in 2024 in het Rijksmuseum in Amsterdam, de iconische Nachtwacht van Rembrandt. Het was een ervaring die mijn adem letterlijk benam. Het was alsof de tijd even stilstond, en ik mijzelf verloor in de diepte van de penseelstreken. De Nachtwacht heeft iets magisch.
Responsabilitas est sacrificium
Over het nemen van leven uit eigen schoot..
Liever draag ik zelf het zware leed,
dan dat ik breek wat nog niet leeft.
Over het laten sterven van onschuldige (dieren)zielen..
Liever snijd ik vlees van mijn eigen bot,
dan dat ik deel word van andermans lot.
Over de medeplichtigheid van wegkijken en zwijgen..
En geen daad zo zwart als laf verraad,
wanneer zwijgen zachter lijkt dan daad.
Over het nemen van verantwoordelijkheid...
Laat pijn maar komen, ik kies mijn kruis,
maar nooit ten koste van andermans thuis.
The Ancient Call
(I think this was was written in 2006 or so)
Prone to extremes am I
Satisfied with only the best
The best healer, the best combatant, the best poet
The best of the best with no place for the rest.
I am a lover, but it's not love that bonds me
I am a fighter, I strive for devotion and loyalty
For the sword must be molded in fire and thunder
in trials and tribulations, a pure and ultimate force
I call upon the four elements and stand before the four winds
a natural intoxication of knowledge and energy unified
I like Gods legion to be amused as well when the kingdoms fall
When we wash our feet in the blood of the wicked
I want them to attack in fury, merciless and full of wit
before the ancient winds will whisper in their ears
"Come back holding your shield or being carried upon it!"
Black Consumption
Satan was thrown out of Heaven because of his pride
Many are jailed because they were blinded by pride
Justifiable pride comes not out of love for thyself but for others
Like a mothers pride when her child learns well
So there are two different sources where pride comes out off
Be aware of which one you have
- the wrong one consumes you,
And will throw you out of Heaven too
Damocles and Pandora meet Deus ex Machina
I have a curse that needs to be lifted
A therapist will blame it on childhood
A psychic will talk about bad karma and what I did wrong in a past life
A priest will tell me to pray and repent my sins
A drunk will tell me to raise a glass until I forget about it
Therefore chose your friends carefuly.
narrow minds, will give narrow opinions
Hateful minds, will give hateful speeches
None will lift you up, but drag you down in their sorrow
Now I say, this was just a moment of weakness,
for yes there is a curse
but just like with every great gift comes a lot of responsibility so I stick by Aristophanes's side..
just wait for the plot twist
Jehova's getuige aan mijn deur
Ik zeg: "Vriend, ik sta al in het licht,
Kijk een paar deuren verder, daar is het donker."
Maar nee, hij bleef vragen stellen.
Om me te proberen te overtuigen voegde hij toe:
"Ben je niet bang voor de hel?"
"Nee, zeker niet," antwoordde ik.
Ik vertrouw volledig op Gods rechtvaardigheid.
Als ik in de hel beland,
dan is het omdat ik daar verdien te zijn.
Identiteitsroof op zielsniveau
Je draagt mijn woorden als een jurk van licht,
maar voelt de hitte niet waarin het is gesticht.
Je zingt mijn lied, maar mist de toon,
want echo's dragen nooit een ziel
Wat heilig is, kent geen façade,
het schuilt in pijn en echte daden.
Niets nieuws
In de donkere nacht van de ziel,
waar de maan slechts sluimerend waakt
en sterren verbleken achter het kolos van menselijk schroot
rondom de verdwaasde aardkloot,
loop ik — niet verloren,
maar gevoelsmatig doelloos.
Rond mij gillen ze om kogels, altijd om de dood —
voor hem, voor haar, voor iedereen die anders ademt.
Hun harten, galgen vol meningen.
Hun monden — slachthuizen met een glimlach.
Kauwend op karkassen met een krant in de hand
Een Holocaust, zachtmoedig en stil,
in plastic verpakt en biologisch verantwoord.
The Stone Heart of Prometheus
I walk with a blade still lodged in my chest,
not from a single hand,
but a parliament of ghosts —
each one once welcomed, each one once fed.
They say Achilles fell by his heel,
but I —
I drove the blade myself.
The scar is scripture,
etched in silence, read by no one.
Now I walk beside Prometheus,
not for his fire,
but for the rock that broke him daily —
and still, he did not beg.
Aphorism
When you are close but still too far,
It does not matter where, but who you are.
Changing Seasons
(written around 2010?)
It is 2025 now. I assure you, such feelings no longer linger.
Years are passing by
wrinkles are forming around the eyes
my black cat's whiskers turning white
sending prayers by candlelight
There is no cure for the occasional loneliness
and as long as I remember,
no remedy for December.
Arrow
They don't talk to you but about you
good or right, does not matter
Lonesome my Father must be
when they speak of Him in sheer vanity
Only in their darkest moments
they remember his name.
Oorworm
Een slechte tegenstander is een aanval op je intellect.
Het toont van geen enkel respect
Hoe wil je een mens analyseren die zijn mentale condities beheersen kan
Die je beter kent dan jij jezelf.
Die weet dat hij altijd op het toneel staat,
omdat de wereld toekijkt of hij door het ijs zal zakken
Hoe wil je plannen smeden in het geniep
Als de ander ze in zijn dromen ziet.
Hoe wil je de ziel uit de mens halen.
Dat lukt je niet.
Flos Ex Nihilo
En ineens vult de kamer zich weer met de geur van verse rozen.
Je ademt het diep in, zo diep als je kan,
en een glimlach van oor tot oor siert je gezicht.
Wat een gift!
The Intellectual Duel
Watch out for that man - he's read Sun Tzu.
Now, has he?
I raise you Machiavelli, Goebbels, von Clausewitz... and Sun Tzu.
But to keep the blade from cutting too deep,
to keep it civilised, even poetic,
I raise you Musashi, Tsunetomo...
and a cup of stillness from Sen no Rikyū.
Een mensenmens
Onbaatzuchtig, oprecht en belangeloos.
Geen verborgen agenda,
geen leegte,
geen dubbele bodem.
Ik heb het gezicht van vriendschap gezien.
Wat is zij bekoorlijk!
Wespennest
Iedereen steekt er zijn snuit in, iedereen heeft er een mening over, en iedereen wordt gestoken. Verplaats het naar waar het geen kwaad kan — het wespennest behoort óók tot de natuur, dus extermineren is geen optie; dat is veel te simplistisch gedacht.
Het nest staat niet open voor dialoog, het is een debat. Je bent voor of je bent tegen, een vijand voor het leven.
Finis erit, prima Fuit
The devoted love of Penelope awaiting Oddyseus
Samsons love for Delilah
Real love knows no limits, no boundries,
Its unconditional. Its Divine.
It waits and gives. Hopes.
Remains in faith against all odds.
When one loves with a pure love that succeeds petty emotions, the love looses its impatience, selfishness and expectations.
No free rides
(written in 2018)
No free rides, no membership fees,
you earn your badge of honor
with blood sweat and tears:
The Foreign Legion.
You can apply from age 17.5 till age 39.5
Liever niet
Liever heb ik geen voorspellende droomen,
Dan ben ik bedroefd, nog eer het geschiedt;
Want wat geschiedt, dat is onvermijdelyk,
Liever weet ik niets.
Red Rose
(sent to a soldier in 2010)
Oh ye brave men, scattered around the globe
How I crave for this delight
The moment in which we all walk together
To enter the final fight.
I can hear all their hearts beating,
as loud as thunder.
Thus, courageous soldier
Let not alone my letters follow you,
wherever thoust might be,
For see the warmth of the sun as my extended arms,
when the sunbeam shines upon thee.
For as God shaped man in His likeness,
The blood debt shall be repaid
Tyranny, corruption, deceit and confusion
Cutting with a sharp blade the veil of disillusion
The ancient war - the time is now
The endless line drawn in the sand
Blood for Blood - by the righteous hand.
Celibacy
(written in 2019 after being asked on a date)
like a lioness in a cage
self-imposed,
the wall so tall
a little bite
a little blood
a little lick
a little bit to satisfy the thirst
alas one drop will release the beast
it's a pigeon anyway
Explanation..: once, someone showed an interest in me. I took them along to a survival weekend. There, I gave a clear order: no food, little to no water for the entire weekend — to see how people would react under such conditions. Would the bravado still be there? It wasn't.
I also took someone who seemed to have interest in me that constantly bragged about having been a good boxer to the dojo where I trained. He couldn't keep up and ended up laid out for two weeks. After that, he never spoke of sports again.
I once presented a dilemma—something that had occupied my thoughts—to two people who had shown interest in me. Neither came up with anything of substance. One by one, I closed all doors. Every now and then, there's a flicker of primal instinct—something that lets you play with it for a moment, like a cat toying with a mouse. But lust is blind. Look closer: it's not a lion. It's a city pigeon. Let it pass.
Lullaby
(written in 2003 or so)
Aimlessly wondering - bathing in disgrace
Sold their souls to pleasure, no dignity remained.
The flock, the sheep, awaiting to get devoured
the helpless ignorant mass
- living their final hours,
Their weights crushed by responsibility ignored
For in last days of judgment
- they all shall taste the sword.
Aforisme
Ik maak voor niemand een knieval
Alleen voor God.
En als ik die knieval maak,
ben ik juist op mijn sterkst.
Klassiek verdedigingsmechanisme
In religieuze, filosofische en literaire tradities wordt dit gedrag al eeuwenlang benoemd –
jaloezie, trots, kwaadsprekerij: uitingen van innerlijk ongemak en angst.
Ze glibberen van kamer naar kamer,
met een listige tong,
en fijngeknepen ogen.
Hun woorden – zacht, maar vol venijn,
(sssst... zachtjes wordt er gesproken)
zoekend naar hongerige oren.
En waar twijfel leeft,
daar laten zij hun sporen.
Ze woekeren weelderig waar men zwijgt,
waar niemand naar de waarheid kijkt.
Hun adem drijft op eigen onzekerheid,
die oude zonde die elke weldenkende haat –
een plaag die nooit haar masker laat.
Groundhog Day
Elke keer een stukje verder zwemmen
op dat stukje hout, zo oud
en wanneer dan de kust in zicht is,
pakken donkere wolken zich samen,
gaat het onweren en hagelen
en sleept de woeste zee je weer terug
De dag breekt aan de zon schijnt
en je gaat weer zwemmen vol goede moed
Soms kom je een drenkeling tegen
je biedt een stuk van je hout aan en samen zwem je verder
je denkt, als ik nu rust kan jij zwemmen
en andersom, zo komen we er wel
maar het was geen mens, het was een meerman
die zich vermaakte om je leed
en toen hij uitgelachen was,
weer terug in de diepte gleed
En wanneer dan de vermoeidheid zijn tol eiste
het lied van de sirenes zo lieflijk klonk
De zon tot hallucinaties zorgdroeg
en je van de zoute zee dronk
langzaam het water je longen vult
is daar een stuk hout,
die plotsklaps uit de hemelen valt
Repeat.
Koor: Maar bekijk het van de zonnige kant!
Je zwemt in de zee, maakt dingen mee. Wat een genot!
Niet klagen maar dragen niet klagen maar dragen niet klagen maar dragen niet klagen maar dragen